Ascetyzm cielesności w strukturze społeczeństwa narodowego

Przedmiotem rozważań w eseju z dziedziny socjologii i filozofii kultury fizycznej jest ascetyzm cielesności. Ascetyzm oznacza relację, czyli odniesienie czynności do jej podmiotu; ponieważ jest to odniesienie podmiotu do niego samego, wektor czynności ascezy jest samozwrotny. Rola społeczna ascety obejmuje wszystkie czynności i stosunki zawiązywane w grupie kulturowej gimnazjonu – centrum organizacyjnym systemu społecznego kultury fizycznej. Ascetyzm cielesności poprzedza logicznie każdą relację społeczną. W skali makro tworzy strukturę kultury fizycznej, także strukturę zdrowia publicznego, która tkwi potencjalnie w strukturze danego społeczeństwa jako całości. W zależności od modelu przyczynowo--ideowego społeczeństwa struktura kultury cielesnej może być aktualizowana lub likwidowana, przenoszona w stan potencjalności. Zastosowana do analizy rzeczywistości społecznej zasada przyczynowości odgórnej pozwala zrozumieć, dlaczego w strukturze państwa liberalno-demokratycznego nie występuje struktura ascetyzmu cielesności. Weryfikowana hipoteza wyjaśnia, że ascetyzm cielesności zostaje wyłączony za przyczyną ideologa z sieci zdrowia publicznego w strukturze liberalnej kratokracji, w której racją jest dobro władzy dla niej samej. W strukturze społeczeństwa narodowego sieć ascetyzmu cielesności zostaje podniesiona do rangi dobra wspólnotowego. Mimo zablokowania łączności sieci ascetyzmu cielesności ze struktura społeczną, gimnazjony akademickie przetrwały stan zapaści. Każdy z nich usprawiedliwiał się niezależnie bezideową racją rynku cielesnych usług, racją ważną dla prywatnej sieci fitness, ale rozczarowującą oczekiwania tej frakcji społeczności uczonych, która aspiruje do spełniania się w zadaniach publicznych, istotnych dla wspólności kulturowej narodu. Aktualizacja sieci ascetyzmu cielesności, ulokowanej za przyczyną władzy w strukturze zdrowia publicznego, może dokonać się przy udziale filozofa i pedagoga kultury fizycznej.

The topic of this essay combining elements of sociology and philosophy of physical culture is bodily asceticism. Asceticism means a relation, i.e. reference of an action to its subject; as the subject’s reference is to the subject itself, the vector of an ascetic action is self-reflexive. The social role of an ascetic includes all the activities and relations within the cultural group of gymnasium – the organizational centre of the social system of physical culture. Bodily asceticism logically proceeds any social relation. On the macroscale, it creates the structure of physical culture, also that of public health, which potentially is included in the structure of a given society as a whole. Depending on the causative and ideological model of society, the structure of bodily culture can be updated or eliminated, transferred to the state of potentiality. The principle of a priori causality applied to analyze the social reality allows us to understand why in the structure of a liberal democratic state there is no structure of bodily asceticism. The hypothesis that is being verified explains that bodily asceticism is excluded due to an ideologist from the public health chain in the structure of liberal kratokracja, where the reason to remain in power is a good in itself. In the structure of a nation the chain of bodily asceticism is raised to the status of the community’s good. Despite the interruption of communication between the bodily asceticism chain and the social structure, academic gymnasia survived the state of collapse. Each of them justified its behavior independently pointing out to the devoid of ideals reason of the bodily service market, so important to the chain of private fitness clubs, which, however, do not meet the expectations of this part of research community that aspires to find fulfilment in the field of public tasks, relevant to the cultural community of the nation. The chain of bodily asceticism placed in the public health structure by the government can be updated with the participation of a philosopher and educator of physical culture.