Podmiotowość człowieka uwikłana w przeobrażenia pracy

Zmiany następujące w procesie pracy człowieka rzutują na jego podejście do tej formy aktywności i traktowanie jej jako wartości; a także prowokują do stawiania pytań o podmiotowość człowieka żyjącego w warunkach tych zmian. Znajdują one odzwierciedlenie w funkcjonowaniu człowieka jako podmiotu. Znaczenie podmiotowości rozpatrywane być może na gruncie filozofii, socjologii, psychologii i pedagogiki, ale także nauk o zarządzaniu zasobami ludzkimi. To właśnie w dwóch ostatnich zakresach rozważana jest w niniejszym opracowaniu podmiotowość pracownika. Podkreślono w nim konieczność podmiotowego podejścia do zasobów ludzkich. Zarządzanie zasobami ludzkimi opierać się powinno na podmiotowości konkretnych pracowników. Kształtowanie poczucia podmiotowości pracownika jest bowiem niezbędne w czasach ogromnych i niezwykle szybkich zmian cywilizacyjnych.

The changes that human work undergoes influence a person’s attitude towards this form of activity and the way they treat it as a value. Those changes also provoke one to ask questions about the subjectivity of the humans having to face those changes. They are reflected in human functioning as a subject. The significance of one’s subjectivity may be considered in terms of philosophy, sociology, psychology and pedagogy, but also the science of human resources management. The last two scopes are the ones within which the subjectivity of a worker is being examined in this paper. The necessity of a subjectivity-oriented approach to human resources has also been emphasized. Human resources management should base on the subjectivity of particular workers. The “towards humans” orientation has been gaining significance. Shaping workers’ feeling of subjectivity is absolutely essential in the times of extensive and very quick civilizational changes.