Exchange rate and inflation in Poland. The impact of foreign exchange loans

It has been widely believed that the exchange rate depreciation of local currency results in an increase of domestic inflation. This notion is based on the assumption that depreciation of local currency will give the economy’s competiveness a boost in international trade which in turn will increase overall demand and inflation. Additionally, some prices set on the international market will increase directly in terms of local currency after such a depreciation. The purpose of this article is to verify the hypothesis that local currency depreciation has a negative impact on inflation in Poland through the credit channel, i.e. foreign currency denominated loans. In Poland a significant open foreign exchange position is related to households’ exposure to foreign currency loans (particularly Swiss franc mortgages). Taking this into consideration the depreciation of the Polish zloty results in lower demand from households indebted in foreign currencies and imbalances in the banking system. The hypothesis was verified through observation of the dependence between the share of foreign currency loans and core inflation in 2015-2016 for Poland and comparable economies. Observation of data in most of the countries confirms the hypothesis that the higher the share of foreign currency loans, the lower the core inflation (in the environment of local currency weakness). The article enriches economic science with an analysis of an open foreign exchange market position and its impact on inflation as potential tool for government and central bank policy. An analysis of the entire open foreign exchange position of the economy, including an analysis of the international trade channel could provide important findings in the area of optimal portfolio building in the foreign exchange market and can have possible regulatory implications.

Utrwalony pogląd w teorii ekonomii wskazuje, że deprecjacja kursu waluty krajowej powoduje wzrost inflacji krajowej. Pogląd ten oparty jest na założeniu, że deprecjacja krajowej waluty spowoduje wzrost konkurencyjności krajowej gospodarki w handlu międzynarodowym, co spowoduje wzrost zagregowanego popytu i w konsekwencji również inflacji. Dodatkowo, część cen ustalanych na międzynarodowych rynkach bezpośrednio wzrośnie w walucie krajowej w związku z deprecjacją. Celem tego opracowania jest weryfikacja hipotezy o negatywnym wpływie deprecjacji kursu walutowego poprzez kanał kredytowy (kredyty walutowe) na inflację w Polsce. Istotna otwarta pozycja walutowa w Polsce związana jest z kredytami walutowymi dla gospodarstw domowych (w szczególności kredytów hipotecznych denominowanych we frankach szwajcarskich). Biorąc ten fakt pod uwagę deprecjacja polskiego złotego powoduje zmniejszenie popytu gospodarstw domowych zadłużonych w walutach obcych oraz zaburzenia równowagi w systemie bankowym. W celu weryfikacji hipotezy dokonano obserwacji zależności pomiędzy udziałem kredytów walutowych w kredytach ogółem oraz inflacji bazowej w latach 2015-2016 dla Polski oraz gospodarek porównywalnych. Obserwacja danych potwierdza hipotezę dla większości krajów, iż wyższy udział kredytów walutowych związany jest z niższą inflacją bazową (w otoczeniu słabej waluty lokalnej). Artykuł wnosi do nauki analizę otwartej pozycji walutowej wpływającej poprzez zagregowany popyt na inflację jako potencjalny element polityki rządu oraz banku centralnego. Analiza całkowitej otwartej pozycji walutowej połączona z analizą otwartej pozycji walutowej w kanale handlu międzynarodowego mogła by potencjalnie prowadzić do istotnych wniosków w zakresie budowy optymalnego portfela walutowego aktywów i zobowiązań oraz może mieć zastosowanie regulacyjne.