Nowa Strategia Lizbońska po roku 2010 : konsultacje regionalne

Wiosenny szczyt Rady Europejskiej w 2010 roku ma przyjąć nową europejską strategię rozwoju, która zastąpi kończącą się właśnie, uchwaloną w 2000 roku, Strategię Lizbońską. Artykuł przedstawia wyniki konsultacji na temat przyszłości Strategii Lizbońskiej po 2010 roku, przeprowadzonych przez europejski Komitet Regionów wśród przedstawicieli regionalnych i lokalnych władz krajów członkowskich UE. Większość respondentów uznała, że SL wniosła wartość dodaną zarówno na poziomie UE, jak i krajów członkowskich. Strategia odegrała bardzo istotną rolę, zwłaszcza w uświadomieniu potrzeby reform strukturalnych, niezbędnych dla stawienia czoła wyzwaniom, przed którymi stanęła UE w dobie globalizacji. Zarazem konsultacje ujawniły silny krytycyzm regionalnych i lokalnych władz, dotyczący sposobu wdrażania strategii. Uznano, że wielopoziomowe zarządzanie wymaga, aby regionalne i lokalne władze były w pełni włączone w tworzenie i implementację nowej strategii. Najczęściej wymieniane przez regionalnych i lokalnych respondentów propozycje obszarów priorytetowych, które powinny znaleźć się w nowej strategii rozwoju Unii Europejskiej to: bezpieczeństwo energetyczne, trwały i zrównoważony rozwój, jakość życia i spójność społeczna, polityka innowacyjna, stabilność finansowa, imigracja. Powszechnie twierdzono, iż nowa strategia powinna być monitorowana w oparciu o szerszy zestaw wskaźników, zwłaszcza w wymiarze społecznym i środowiskowym. Respondenci postulowali też poprawę komunikacji strategii, w co w większym stopniu powinny być włączone władze lokalne i regionalne. Choć konkurencyjność i spójność postrzegane są przez wszystkich respondentów jako kluczowe kategorie związane z koncepcją agendy lizbońskiej, poglądy na temat właściwego sposobu prowadzenia polityk w tych obszarach i ich hierarchii różnią się. Jakkolwiek większość respondentów, rozumiejąc silne wzajemne interakcje między konkurencyjnością i spójnością, widzi konieczność prowadzenia polityk, które zarazem wzmacniają konkurencyjność, jak i chronią, i wspomagają spójność. Jedną z przyczyn trudności w realizacji SL był fakt, iż szereg polityk, istotnych dla jej powodzenia, leży w gestii krajów członkowskich. Ta sytuacja może w przyszłości częściowo ulec zmianie wraz z wejściem w życie Traktatu Lizbońskiego, wprowadzającego nowe mechanizmy i instrumenty koordynacji unijnych polityk.

The 2010 Spring European Council is due to adopt a new European strategy to follow the Lisbon Strategy launched in 2000 and coming to an end in 2010. The paper presents the outcome of the Committee of the Regions’ (CoR) consultations with European regional and local authorities concerning the future of the Lisbon Strategy after 2010. According to the great majority of respondents, the Lisbon Strategy brought added value to the European Union. It served to increase awareness of the need of structural reforms in the EU in order to face internal and external challenges, particularly globalization. On the other hand, there is much criticism concerning the implementation of the Strategy. Local and regional authorities should be fully involved in designing the new strategy and its implementation, thus applying multilevel governance. The most frequently mentioned priorities of the new strategy were: energy security, sustainability (especially „green innovation” and „smart investments”), quality of life an social inclusion, innovation policy, financial stability and immigration. There is a broad consensus that the new strategy should be monitored by a broader set of indicators, especially in the social dimension and concerning the environment. Respondents call for a more effective communication strategy, involving regional and local authorities, to promote the key messages of the new Strategy. Although competitiveness and cohesion are seen by all respondents as key Lisbon-related concepts, their views differ on their hierarchy and the proper policy approach. The majority of respondents recognize strong interactions between competitiveness and cohesion and feel that there is the need of simultaneous actions that would enhance competitiveness while preserving social cohesion. One of the reasons for which the Lisbon Strategy failed to deliver the expected results was that many policies important for its success remained in the jurisdiction of member states’ governments. This can be partially changed in the future, as the ratification of the Lisbon Treaty means that new mechanisms and instruments of coordination for EU polices will be available.