Konstytucyjność ustawy „o zaburzonych”. Podstawa prawna izolacji postpenalnej i nadzoru prewencyjnego w polskim porządku prawnym

Artykuł dotyczy problemu izolacji postpenalnej, wprowadzonej na mocy ustawy z dnia 22 listopada 2013 r., znanej powszechnie jako „ustawa o zaburzonych”. Autorka odnosi się do kwestii zgodności aktu z Konstytucją RP oraz prawem międzynarodowym, a także z zasadami prawa karnego, ukazując problematykę związaną z zakazem retroakcji, zakazem podwójnego karania oraz z naruszeniem zagwarantowanej w ustawie zasadniczej godności człowieka. Poruszone zostały kwestie przedstawiane przez psychologów – problem skuteczności terapii prowadzonej w zakładzie karnym oraz w ośrodku izolacyjnym.

This article concerns the issue of post-penal isolation in Poland, introduced on the strength of an enactment of 22 November 2013 - the “statute relating to disturbed people”. The author refers to the issue of the compatibility of this enactment with the Polish Constitution, international law and the rules of penal law, and deals with the problems of the prohibition of retrospective law and mutiple punishment for the same crime and contravention of fundamental human rights. The author also covers issues raised by psychologists as to the effectiveness of therapy in prisons and isolation units.