Determinanty bezpośrednich inwestycji zagranicznych przedsiębiorstw pochodzących z rynków wschodzących

Th e so far theory of DFI – direct foreign investments – does not explain the motives that rule the companies coming from arising markets to start the activity abroad. Th e left element deals with the competitive advantage of the very companies in case they invest in less developed economies. So far these investments were dominated by the strongest corporations that due to technical and organization advantage could be active in the selected economies. An actual theory of DFI is based on that assumption. But in case of DFI coming from arising markets the problem of a competitive advantage is still an open question. Th is is why there is a need to elaborate an extension in so far theory by explaining determinants of DFI in case of companies from arising markets. Considering determinants of successful projects from arising economies, like less distance between human capital in arising economies and less developed economies it seems that in coming years DFI should be done in niche projects, that are less risky.

Dotychczasowa teoria BIZ – bezpośrednich inwestycji zagranicznych – nie wyjaśnia motywów podejmowania działalności za granicą w przypadku fi rm pochodzących z tzw. rynków wschodzących. Brakujący element dotyczy przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw pochodzących z tych rynków, które dokonują inwestycji bezpośrednich w gospodarce krajów średnio i słabo rozwiniętych. Dotychczas te inwestycje stanowiły domenę najsilniejszych fi rm na świecie, które dysponowały określoną przewagą techniczno-organizacyjną, pozwalającą na aktywną działalność w wybranych krajach. Tego typu wyjaśnienie leży u podstaw obecnej teorii BIZ. Kwestia przewagi komparatywnej przedsiębiorstw pochodzących ze wschodzących rynków pozostaje nadal swoistą zagadką dla ekonomistów zajmujących się tą problematyką. Istnieje zatem potrzeba opracowania teoretycznych ram określających determinanty BIZ pochodzących z krajów, które kierują swoje inwestycje bezpośrednie do gospodarek słabiej rozwiniętych. Biorąc pod uwagę uwarunkowania udanych inwestycji z krajów wschodzących rynków, a więc mniejszy dystans techniczno-organizacyjny między nimi a rynkami słabiej rozwiniętymi czy mniejszy dystans między kapitałem ludzkim obu grup krajów, wydaje się, że w najbliższych latach działania inwestycyjne fi rm z rynków wschodzących będą realizowane w bardziej niszowych projektach, jako obarczonych niższym ryzykiem.