Analiza możliwości udziału Polski w utylizacji niebezpiecznych substancji chemicznych w oparciu o doświadczenia duńskiej operacji pk. RECLIB

Analysis of the possibilities of Poland’s participation in the utilization of hazardous chemicals based on the experience of the Danish RECLIB operation. The article reviews the implementation of the maritime policy by the Kingdom of Denmark as the examples of an operation, carried out in 2016, under the code name RECLIB, whose the main aim was to remove harmful chemical substances from Libya. The process of setting up maritime operation under the leadership of Denmark was described, while conducting an active international policy, including in the forum of the UN Security Council. The cooperation of Denmark with other countries was also presented, for which counteracting the weapon of mass destruction (WMD) proliferation, especially under the auspices of the United Nations, is a high priority in foreign policy. Finally, Polish extensive experience in the area of chemical weapon utilization was mentioned and an attempt was made to define the national ability to carry out a maritime operation of removing WMD from another country. For this purpose, the authors studied the CBRN capabilities and abilities of the Polish Navy to transport of dangerous substances as part of a potential naval operation.

Artykuł przedstawia analizę możliwości udziału Polski w utylizacji niebezpiecznych substancji chemicznych w oparciu o doświadczenia duńskiej operacji pod kryptonimem RECLIB. W artykule przedstawiono sposób realizacji przez Królestwo Danii jednego z elementów polityki zagranicznej na przykładzie przeprowadzonej w 2016 r. operacji pod kryptonimem RECLIB, której głównym celem było usunięcie z Libii niebezpiecznych substancji chemicznych. Opisany został proces przeprowadzenia morskiej operacji pod przewodnictwem Danii przy jednoczesnym prowadzeniu aktywnej polityki międzynarodowej, w tym na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ. Zaprezentowane zostało również współdziałanie Danii z innymi państwami, dla których przeciwdziałanie proliferacji broni masowego rażenia, zwłaszcza pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych, stanowi wysoki priorytet w polityce zagranicznej. Omówione zostały także polskie, szerokie doświadczenia z zakresu utylizacji broni chemicznej i podjęto próbę zdefiniowania krajowych zdolności do usunięcia broni masowego rażenia z innego państwa w ramach operacji morskiej. W tym celu Autorzy przeanalizowali zdolności z zakresu obrony przed bronią masowego rażenia (OPBMR) i możliwości Marynarki Wojennej RP w zakresie transportu substancji niebezpiecznych z wykorzystaniem posiadanych jednostek bojowych.