This essay is an exploratory reflection on a theme drawn from the work of Pierre Hadot and Juliusz Domański regarding “philosophy as a way of life.” I approach the matter from the naturalistic outlook of classic pragmatism and its own limitations. This approach stresses the possible improvement of the analysis of normativity by way of some neglected contributions regarding the nature of history and the evolution of Homo sapiens applied to the formation of the human self or person. I take Hadot’s proposal seriously, therefore, as contributing to a mature conception of philosophy. But I deliberately restrict my own conjectures to naturalistic constraints, which begins to suggest an enlargement of pragmatism itself and an assessment of Hadot’s Greco-Roman and Christian themes.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00