To the question “What are we?”, the common-sense answer is “human beings”; but many philosophers prefer to say we are “persons”. This paper argues that the philosophical use of “person” (to mean, roughly, a conscious, rational agent) is problematic. It takes us away from the sound Aristotelian idea that our biological nature is essential to what we are, and towards the suspect Lockean idea that a person could migrate from one body to another. This dualistic Lockean conception is often laid at Descartes’s door, but Descartes himself in many passages underlines our status as human beings. There is a further danger in the idea of personhood as rational agency if (following Kant) it is seen as that which makes someone worthy of moral respect. Respect should be recognized as an inalienable and absolute human entitlement, independent of our circumstances, capacities, group-membership, qualifications or faculties.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00