Political cognition. Can scientific paradigms change cognitive status of anti-semitism and the Holocaust in the history of the jewish people?

The purpose of this article is to look at selected positions devoted to issues of historical experience of the Jewish people for their research strategy and their corresponding or lack of dominant research paradigms. The basic intention is to indicate the path of political science to know the history of the nation, through limited exemplification as a response to the absolutization of the research results before they are published to be limited exclusively to the study of the Jews, as the people, especially experienced by the history, which enforces appropriate research approaches. If we reduce the judgment of contemporary phenomena and problems concerning the Jews to the stereotypical anti-Semitism, then any knowledge does not make much sense, because everything important is explained and closed in one cause. Something else is identifying antipathy as an act of anti-Semitism, and quite something else its formal manifestation. On the basis of science, you can examine any antipathy towards minorities alike, and if we assume a separate code for the Jews, then we forget that the function of science is discovering, not decreeing the result.

Celem tego artykułu jest przyjrzenie się wybranym pozycjom poświęconym zagadnieniom historycznych doświadczeń narodu żydowskiego pod kątem strategii badawczej i jej korespondowania lub braku z dominującymi w badaniach paradygmatami Podstawową intencją jest wskazanie politologicznej ścieżki poznania dziejów narodu, poprzez ograniczoną egzemplifikację, jako odpowiedź na absolutyzację wyników badań przed ich opublikowaniem, by ograniczyły się one wyłącznie do badania Żydów, jako narodu szczególnie doświadczanego przez historię, co wymusza stosowne podejścia badawcze Jeżeli zredukujemy osąd współczesnych zjawisk i problemów dotyczących Żydów do stereotypowego antysemityzmu, wówczas jakiekolwiek poznanie nie ma większego sensu, ponieważ wszystko, co istotne zostało wyjaśnione i zamknięte w jednej przyczynie Czymś innym jest rozpoznawanie antypatii jako aktu antysemityzmu, a zgoła czymś innym jego formalny przejaw Na gruncie nauki można badać każdą antypatię wobec mniejszości podobnie, natomiast jeśli założymy osobny kod dla Żydów, wtedy zapominamy, że funkcją nauki jest odkrywanie, a nie dekretowanie wyniku.