Społeczne myślenie nad mieszkalnictwem i osadnictwem podstawą postępu urbanizacji – próba ujęcia globalnego

Cel artykułu skoncentrowany jest na znaczeniu koncepcji infrastruktury osadniczej w zakresie spostrzegania i realizacji społecznego sensu zrównoważonego rozwoju przestrzeni zamieszkiwania, prowadzącego do postępów współczesnej urbanizacji, a zatem rozwoju cywilizacyjnego. Teza rozważań mówi, że w koncepcji rozwoju zrównoważonego jego podstawowe płaszczyzny: społeczna, ekonomiczna i ekologiczno- -przyrodnicza nie mają płaszczyzny wspólnej, wyznaczającej społeczny nadrzędny cel tego rozwoju. Płaszczyznę tę ukazuje spojrzenie na koncepcję infrastruktury osadniczej dającą także praktyczne możliwości kierowania aktywności społeczno-gospodarczej ku rozwojowi zrównoważonemu. Metodyczne podejście do tej problematyki wymaga utożsamiania rozwoju cywilizacji – owego globalnego „mieszkania” – któremu ton nadaje urbanizacja z przestrzenią zamieszkiwania.

The aim of the paper is to analyse the meaning of settlement infrastructure in the context of the perception and realisation of sustainable development of contemporary living spaces, as defined by society, which then leads to progress in modern urbanisation and general societal development. The hypothesis of sustainable development states that its key planes of development (social, economic, environmental) are not intersected by a plane of common and socially overarching priorities. This common plane can be observed by looking at the concept of settlement infrastructure, which allows for a practical prompting of social and economic activity designed to drive sustainable development. The practical means of accomplishing this goal is to equate societal development with living space or the global apartment of civilisation.