Dvadsať rokov Ústavy Slovenskej republiky.

Pri príležitosti 20. výročia schválenia Ústavy Slovenskej republiky autor analyzuje spoločensko-politické podmienky jej prípravy a schvaľovania a na tomto základe hodnotí jej pôvodný text. Predmetom analýzy sú aj doposiaľ uskutočnené priame novelizácie Ústavy Slovenskej republiky, ako aj jej nepriame novelizácie uskutočnené prostredníctvom samostatných ústavných zákonov, ktoré spolu s Ústavou Slovenskej republiky vytvárajú polylegálny ústavný systém Slovenskej republiky. Autor poukazuje na najzávažnejšie nedostatky slovenskej ústavy v platnom znení (vysoká flexibilita a tým aj nízka stabilita ústavy, len rámcová úprava postavenia prokuratúry, nefunkčnosť ústavnej úpravy inštitútu referenda), zároveň však konštatuje, že Ústavu Slovenskej republiky možno považovať za ústavu moderného demokratického a právneho štátu, ktorá znesie porovnanie aj s ústavami tradičných demokracií.

The 20th anniversary of adoption of the Constitution of the Slovak Republic is the reason for author to analyse socio-political conditions of its preparation and adoption and on this basis also to evaluate its original wording. The objects of analysis are direct amendments of the Constitution of the Slovak Republic, as well as its indirect amendments adopted through individual constitutional acts which together with the Constitution of the Slovak Republic create so-called polylegal constitutional system of the Slovak Republic. The author stresses out the most serious shortcomings of valid Slovak Constitution (high flexibility and thus low stability of the Constitution, only frame regulation of prosecution position, non-functionality of the constitutional regulation of institute of referendum), but also implies that the Constitution of Slovak Republic can be considered the Constitution of modern democratic state governed by rule of law which can be compared with Constitutions of traditional democracies.

W związku z dwudziestą rocznicą uchwalenia Konstytucji Republiki Słowackiej autor analizuje społeczno-polityczne przesłanki jej przygotowania i uchwalenia i na tej podstawie dokonuje oceny jej tekstu podstawowego. Przedmiotem analizy są ponadto zarówno bezpośrednie zmiany tekstu konstytucji, jak i zmiany pośrednie dokonane w odrębnych ustawach konstytucyjnych, które wraz z konstytucją tworzą polilegalny system konstytucyjny Republiki Słowackiej. Autor wskazuje również na najpoważniejsze niedociągnięcia słowackiej konstytucji (duża elastyczność i niestabilność konstytucji, jedynie ogólna regulacja konstytucyjna prokuratury, niefunkcjonalność konstytucyjnej regulacji instytucji referendum). Jednocześnie autor zwraca uwagę, że konstytucja słowacka może być postrzegana jako konstytucja nowoczesnego demokratycznego państwa prawnego, wytrzymująca porównanie z konstytucjami tradycyjnych demokracji.