PRAWO DO INFORMACJI A PARTYCYPACJA OBYWATELSKA

W dyskusji na temat jakości zarządzania w sferze publicznej wskazuje się na konieczność włączenia w proces decyzyjny społeczeństwa, obywateli. Podnosi się tutaj argument, że podejmowanie określonych decyzji z wykorzystaniem wyłącznie administracyjnych mechanizmów w skutkach nie zawsze jest adekwatne do rzeczywistych potrzeb i oczekiwań społecznych. Tylko bowiem podejmując dialog społeczny właściwy organ władzy ma możliwość preferencje społeczne poznać i stosownie na nie zareagować poprzez podjęcie właściwych działań. Najprostszą formą partycypacji, niezbędną a jednocześnie angażującą obywateli w najmniejszym stopniu jest informowanie. Ludzie, aby zaangażować się w działania społeczne muszą więc mieć dostęp do informacji, która będzie dla nich zrozumiała, w jakiś sposób uwiarygodniona i poprawnie interpretowana, co pozwoli np. przewidzieć skutki ich działań, da podstawy lub motywy do zaangażowania się w dane sprawy, czy chociaż wyrażenia opinii na dany temat.

The necessity to include citizens in the decision making process of society is pointed out in the discussion on the quality of management in the public sphere. An argument is raised here that making certain decisions with the use of only administrative mechanisms in consequences is not always adequate to the real needs and expectations of the society. Only by establishing social dialogue, the competent authority has the ability to recognise social preferences and respond appropriately by taking proper actions. The simplest form of participation, necessary and at the same time engaging citizens in the slightest is to inform. People, in order to engage in social activities must therefore have an access to information which will be understandable for them, in some way proven and properly interpreted, which will make it possible for example to foresee the consequences of their actions, give grounds or motives to engage in the details of the case, or express an opinion on the subject.