Semiotyczne self a poznanie, przeżycie i tożsamość w koncepcjach psychologicznych

Semiotyczne self to podmiot ze zdolnością myślenia formami znakowymi o świecie zjawiskowym, którego przeżycia i tożsamość również występują w formach szczególnych reprezentacji znakowych. W działalności człowieka myśl przybiera znakowe formy reprezentujące zjawiska, w doświadczeniu ma formę symboliczną, w refleksji uzyskuje formę znaków tożsamości. Zaniedbanie myślenia o znakowym reprezentowaniu przedmiotów działania, relacjach uczuciowych i refleksji aksjologicznej wydaje się powodem, dla którego społeczny kontekst tożsamości Ja w psychologicznych koncepcjach staje się anonimowym społeczeństwem, abstrakcyjną kulturą i historią.

Semiotic self has the ability to thinking through sign forms about phenomena which experiences and identity also occur in special sign representations. In activity the thought gets the sign forms representing phenomena, in the experience it has the symbolic form, in the reflection it gains the form of identity signs. Negligence in thinking of representation of action objects, feeling relations, and axiological reflection seems to be the reason why the social context of self in psychological conceptions becomes some anonymous society, abstract culture and history.