The European Union: A “Soft Power” with Civilian Means?

The article shows that the term “soft power”, first coined for the American foreign policy, is now used in the speeches on external relations of the European Union. It explores the hypothesis that this discourse represents an attempt to go beyond a traditional understanding of foreign policy and of conditionality. While in the European context the notion of “soft power” means either the power of attraction or of persuasion, in practice, the EU tries to position itself on the international stage by preferring civilian over coercive means. To show this, it analyses the case of the European Neighbourhood Policy (ENP), a policy launched in 2003 for the new neighbours of the EU which draws on the experience of enlargement by exporting internal norms and policies abroad Keywords: European Union, soft power, civilian means, European Neighbourhood Policy.

Artykuł analizuje pojęcie „soft power” w odniesieniu do jednego z instrumentów Wspólnej Polityki Zagranicznej UE, Europejskiej Polityki Sąsiedztwa (EPS). Przedstawia debatę dotyczącą miękkiej i twardej siły rozgorzałą na przełomie XX i XXI wieku pomiędzy intelektualistami i aktorami politycznymi Stanów Zjednoczonych i Europy. Artykuł analizuje EPS jako nowy instrument polityki UE, budzący stałe kontrowersje oraz przedstawia EPS jako egzemplifikację europejskiej „soft power”. Analizując możliwości i skuteczność EPS zderzono spojrzenie administracji europejskiej z opiniami podmiotów tejże polityki – przedstawicielami z Gruzji i Ukrainy.