A Way To Improve Profi tability Of Revolutionary Civil Aircraft Projects

Revolutionary new civil aircraft projects often struggle to amortize the investments made. The starting point is: reduction of risk of costs overruns (difference between actual and planned cost) and consequently aligned further variables of investment calculation would increase profitability of a project if it is implemented at all. That means, if project volume could be predicted more precisely, project´s appraisal could either assume more realistic parameters, like with aircraft pricing or reconsider the project with regard to technical content or market conditions. This questions the efficiency of presently applied planning and investment calculation methods to yield a realistic business case of a “revolutionary” new aircraft. The paper verifies the problem by comparing list price changes of revolutionary aircraft projects (Airbus A380, Airbus A350 and Boeing B787) over time with those of legacy aircraft projects in search for anomalies correlated with signifi cant cost overruns. As a second step, this paper proposes an approach to overcome above defi ciencies combining a dedicated parametric estimate model (CER) to determine project volume for future aircraft projects with a verified parameter setting in investment calculation of those projects. The model uses the degree of new technologies applied (Technical Complexity, TC) and the number of countries, suppliers and fi nal assemblies (Organizational Complexity, OC) as independent variables in order to reflect the revolutionary character of the projects analyzed. As a result, the approach meets the requirements of application in practice and is likely, when applied, to improve investment decision making.

Projekty produkcji nowych samolotów przeznaczonych dla lotnictwa cywilnego wykorzystujące „rewolucyjne” technologie mają często problemy z odzyskaniem poniesionych kosztów inwestycji. Punktem wyjścia jest stwierdzenie zmniejszenia ryzyka wystąpienia różnicy między rzeczywistym i planowanym kosztem projektu i odpowiednie dopasowanie dalszych parametrów oceny opłacalności inwestycji powinno zwiększyć opłacalność inwestycji, zakładając, iż w ogóle dojdzie do jej realizacji. Oznacza to, że jeżeli rozmiary projektu byłyby określone bardziej precyzyjnie, w ocenie projektu można by przyjąć bardziej realistyczne parametry, takie jak ceny samolotów, lub rozważyć założenia techniczne czy przyszłe warunki rynkowe. Stawia to pod znakiem zapytania skuteczność obecnie stosowanych metod planowania i oceny projektów dla uzyskania realistycznych szacunków opłacalności projektów produkcji „rewolucyjnych” nowych samolotów. W artykule przeprowadzono weryfikację tego problemu w drodze porównania zmian cen (w czasie) samolotów z „projektów rewolucyjnych” (Airbus A380, Airbus A350, Boeing 787) ze zmianami cen samolotów wytwarzanych w oparciu o wypróbowane technologie. Celem analizy było wykrycie anomalii i ich korelacji ze znacznymi przekroczeniami kosztów. Wnioski pozwoliły na zaproponowanie nowego podejścia dla wyeliminowania obserwowanych braków. Podejście to łączy opracowany model oceny parametrycznej (CER) dla określenia rozmiarów projektu ze zweryfikowanym otoczeniem parametrycznym dla liczenia opłacalności inwestycji w takie projekty. Model wykorzystuje jako zmienne niezależne: stopień zastosowania nowych technologii (złożoność technologiczna) oraz liczbę krajów, dostawców i ostatecznych miejsc montażu (złożoność organizacyjna). Zmienne te stanowią o „rewolucyjnym charakterze” analizowanych projektów. W konsekwencji podejście to powinno znaleźć zastosowanie praktyczne dla trafniejszego podejmowania decyzji inwestycyjnych.