O przyszłości edukacji kulturoznawczej w kontekście zarządzania kulturą. Czy potrzebujemy menadżerów kultury po kulturoznawstwie?

Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o miejsce kulturoznawstwa w kontekście kształcenia przyszłych menadżerów kultury. Pytanie to zostało postawione przez pryzmat „organizacyjnej strony” kulturoznawstwa, tj. „zarządzania kulturą” i innych „rynkowych” specjalizacji towarzyszących tej dziedzinie. W pierwszej części artykułu przedstawiono definicję zarządzania kulturą jako specjalizacji w ramach studiów kulturoznawczych. Dokonano przeglądu poglądów prezentowanych w literaturze przedmiotu i empirycznych własnych obserwacji. Również w tym miejscu zostały opisane tendencje rynkowe związane z rozwojem sektora kultury. W kolejnej części artykułu odniesiono się do krytyki kulturoznawstwa jako kolejnej nauki w ramach humanistyki, która z uwagi na swoją interdyscyplinarność, pojmowaną niejednokrotnie jako jej odwrotność i izolację w wąskich specjalizacjach lub też tak sformułowanych, że są niedefiniowalne, staje się przedmiotem krytyki jako dyscyplina mało konkretna.

The aim of the paper is to analyse the position of cultural studies as a field of study. The analysis will be conducted from the organisational perspective of cultural studies, i.e. culture management and educating culture managers. The first part of the article provides the definition of culture management as a specialization within cultural studies and the review of subject literature. They are followed by the author’s empirical observations and the description of market tendencies in the area of development of the culture sector. The second part of the paper addresses critical opinions referring to treating cultural studies as yet another field of study. Due to its interdisciplinary nature, defined either as its opposite, i.e. its isolation in narrow specialisations, or formulated in the terms that render its definition impossible, cultural studies have been criticised as a vague discipline. The last part of the paper offers reflection, which underlines the fact that cultural studies, especially in their applied dimension – in the context of culture management – are a useful field of study, which should not be pushed beyond the margins of science.