Contributing variables for sustainable livelihood status of the char women in Bangladesh

The main purpose of the study was to determine the contribution of variables to the sustainable livelihood status of char women. The sustainable livelihood status of a char woman was measured by computing a “sustainable livelihood status score” which is considering six major aspects of her livelihoods: food security, ability to provide family education, health and sanitation, shelter and family assets, clothing condition and social upliftment. Data were collected from 200 randomly selected char women by using interview schedule in two Upazilla of Jamalpur district in Bangladesh during November 2006 to March 2007. More than two-fifths (67.5 per cent) of the char women were found under “medium sustainable livelihood status” compared to more than one-fifth (20.5 per cent) of them belongs to ‘low sustainable livelihood status’ and only 12 per cent to “high sustainable livelihood status”. Pearson correlation test depicted that out of 16 variables, 13 had significant positive relationships with the sustainable livelihood status. Results of stepwise multiple regression analysis revealed that five variables namely, annual income, agricultural knowledge, income generating activities, family education and organizational participation contributed significantly which combindly explained 76.3 per cent of total variation to the sustainable livelihood status. Path analysis indicated that these variables had both direct and indirect effects to the sustainable livelihood status. Women who had more annual income, better agricultural knowledge, participation in income generating activities, more family education and more organizational participation were found to better sustainable livelihood status in char area. Government or concern other authorities need to give attention to these variables for any sustainable livelihood upliftment programme.

Głównym celem badania było określenie udziału zmiennych wpływających na zrównoważony poziom życia kobiet z terenów zalewowych. Pomiaru zrównoważonego poziomu życia dokonano w oparciu o wskaźnik, który uwzględniał sześć zmiennych: bezpieczeństwo żywnościowe, zdolność do zapewnienia edukacji rodzinie, zdrowie i warunki sanitarne, schronienie i majątek rodziny, stan odzieży oraz poprawę sytuacji społecznej. Dane do badania pochodzą z wywiadu przeprowadzonego w okresie od listopada 2006 roku do marca 2007 roku wśród 200 losowo wybranych kobiet z terenów zalewowych z dwóch dystryktów Bangladeszu: Upazila i Jamalpur. Ponad połowa (67,5%) kobiet z terenów zalewowych określiła swój poziom życia jako średni, podczas gdy według 1/5 (20,5%) poziom ich życia był niski. Tylko 12% określiło swój poziom życia jako wysoki. Współczynnik korelacji Pearsona wykazał, że spośród 16 zmiennych 13 miało dodatni, istotny statystycznie, wpływ na badane zjawisko. Wyniki analizy regresji krokowej wykazały, że pięć zmiennych: dochód roczny, wiedza rolnicza, działalność generująca dochód, wykształcenie rodziny oraz uczestnictwo w organizacjach w 76,3% wyjaśniło zmienność w ocenie poziomu życia. Analiza ścieżkowa wykazała, że zmienne te wywierają zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na badane zjawisko. Grupa kobiet o większych rocznych dochodach, lepszej wiedzy rolniczej i wykształceniu, uczestniczących w działalności generującej dochód oraz częściej uczestniczących w organizacjach, charakteryzowała się wyższym poziomem życia. Konieczne jest, aby rząd i inne instytucje, odpowiedzialne za prowadzoną politykę, w programach mających na celu podniesienie poziomu życia zwracały uwagę na te aspekty, które, zgodnie z wynikami przeprowadzonego badania, przyczyniają się do poprawy poziomu życia kobiet na terenach zalewowych w Bangladeszu.