Polityka państwowa wobec sektora małych i średnich firm w latach 1990-2000

W okresie transformacji gospodarki narodowej szczególnego znaczenia nabierają zmiany struktury własnościowej podmiotów gospodarczych. Konieczność tych zmian jest bowiem uważana za niezbędny warunek zwiększenia efektywności gospodarki oraz podwyższenia poziomu życia społeczeństwa. W polskich warunkach istotnym elementem przekształceń własnościowych jest rozwój sektora małych i średnich przedsiębiorstw (MSP). Przedsiębiorstwa tej kategorii aktywnie uczestniczą w procesach demonopolizacji i restrukturyzacji gospodarki, budowie infrastruktury ekonomicznej, koniecznej do efektywnego funkcjonowania całej gospodarki (Sobczyk 1999). Drobne firmy odznaczają się elastycznością działania, mobilnością, większą odpornością na zjawiska kryzysowe i dużą efektywnością działania. Stwarzają dodatkowe miejsca pracy, opierają się głównie na lokalnych surowcach oraz doskonale sprawdzają się w kooperacji z dużymi przedsiębiorstwami (Kamińska 1996).