The essay aims to analyze the writings of Gianni Celati and his way of ‘re-narrating’ and ‘re-mapping’ the environment in contemporary times, focusing on two trilogies, namely Narratori delle pianure (1985), Quattro novelle sulle apparenze (1987) and Verso la foce (1989), as well as on the collections of short stories Un eroe moderno (2008), Il benessere arriva in casa Pucci (2008), and Selve d’amore (2013). The paper discusses how the themes addressed by the author, who assumes the role of a flâneur of postmod- ernism, are a way to express his continuous nostalgia for the naturalness, simplicity, and originality of living and narrating.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00