The New Urban Agenda – a Challenge or an Opportunity for Polish Cities?

The New Urban Agenda annexed to the United Nations Resolution adopted by the General Assembly on 23 December 2016 requires new urban rules and regulations. It implements Sustainable Development Goal 11 aimed to make cities more inclusive, safe, resilient and sustainable. From a global perspective, it is the first such comprehensive project related to urban areas in the world and which develops and affirms previous global actions. From the perspective of Polish cities, the implementation of the particular points of the New Urban Agenda could be a challenge and an opportunity at the same time. The main assumptions of the document seem to be quite difficult to achieve. They address both the issue of environmental sustainability and resilient urban development and the problems of planning and managing urban spatial development. The issues raised include city planning, spatial design, financing, management, providing goods and services, social inclusion, cohesion and many other areas. In the conditions of constantly changing law, lack of proper financing and organizational problems that Polis cities have to face, it seems that it will be difficult to implement the New Urban Agenda in Poland successfully.

Nowa Agenda Miejska (NUA) stanowiąca załącznik do rezolucji ONZ przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne w dniu 23 grudnia 2016 r. wprowadza nowe regulacje w zakresie zasad funkcjonowania ośrodków miejskich i terenów zurbanizowanych w ogóle. Realizuje 11 Cel Zrównoważonego Rozwoju, postulując, aby miasta stały się bardziej inkluzywnymi, bezpiecznymi, odpornymi i zrównoważonymi. Z perspektywy globalnej NUA jest pierwszym tak kompleksowym projektem odnoszącym się do terenów zurbanizowanych na całym świecie, rozwijającym i sankcjonującym wcześniejsze działania o charakterze ogólnoświatowym. Z punktu widzenia polskich miast wdrożenie poszczególnych punktów NUA może stanowić jednocześnie wyzwanie i szansę, bowiem główne założenia dokumentu wydają się być wymagające. Odnoszą się zarówno do kwestii rozwoju zrównoważonego i odporności (rezyliencji) terenów zurbanizowanych jak i do planowania i zagospodarowania przestrzennego. Podejmują kwestie planowania miast, kształtowania przestrzeni, finasowania, zarządzania, dystrybucji dóbr i usług, włączenia społecznego, spójności i wielu innych. W warunkach zmian otoczenia prawnego, niedostatków w zakresie finasowania i problemów organizacyjnych z jakimi mierzyć się muszą jednostki miejskie w Polsce, skuteczne wdrożenie założeń NUA wydaje się być zagrożone.