Poverty among cassava farmers in Oyo State, Nigeria – characteristics and drivers

The significance of rural poverty is underscored by the fact that a high percentage of the national population resides in the rural areas, is poor, and dependent on agriculture. The aim of this study is therefore to analyse the determinants of poverty status among cassava growing households in Oyo State, Nigeria. The specific objectives were to describe the socio-economic characteristics of the respondents, analyse the determinants of poverty status among the respondents, and examine the poverty profile of the respondents based on their income class. Descriptive statistics, Probit Regression analysis and Foster-Greer-Thorbecke (FGT) poverty measures were used to analyse the objectives, respectively. The result shows that number of years spent in school, household size and household assets were found to be the significant determinants of the poverty status of the respondents. Household size had a negative eff ect on the household’s poverty status, while household assets and years of schooling had positive effects on status. The results of the FGT measures show that poverty incidence, depth and severity are higher in the low-income class than in the high-income class. In conclusion, farmers who are members of larger households, those with little or no formal education and those with minimal assets were poorer than others. It is therefore recommended that a family-planning campaign and farmers’ educational programs should be intensified in the study area.

Występowanie ubóstwa na obszarach wiejskich ma tym większe znaczenie, że zamieszkuje je duży procent populacji, panuje tam bieda i powszechna zależność od rolnictwa. Celem artykułu było wskazanie czynników ubóstwa rolników uprawiających maniok w stanie Oyo, w Nigerii. Do celów szczegółowych zaliczono: socjoekonomiczną charakterystykę respondentów, analizę czynników ubóstwa oraz określenie profi lu ich ubóstwa na podstawie poziomu dochodów. W celu przeprowadzenia odpowiedniej analizy zastosowano statystyki opisowe, analizę regresji logistycznej oraz miarę FGT (Foster-Greer-Thorbecke). Jak wskazują wyniki, liczba lat nauki, wielkość gospodarstwa domowego oraz jego zasoby to kluczowe czynniki wpływające na status ubóstwa respondentów. Wielkość gospodarstwa domowego ma negatywny wpływ na sytuację ekonomiczną, podczas gdy posiadane zasoby i lata nauki oddziałują pozytywnie. Miary FGT pokazują, że występowanie ubóstwa, jego stopień i wielkość zależą wprost od poziomu dochodów. Podsumowując, rolnicy prowadzący większe gospodarstwa domowe, słabo wykształceni (lub bez wykształcenia) oraz ci, którzy dysponują najmniejszymi zasobami, są biedniejsi niż pozostali. Zaleca się zatem zintensyfikowanie na badanym obszarze kampanii dotyczących planowania rodziny oraz programów edukacyjnych dla rolników.