Interakcyjność w poradnictwie – nowe spojrzenie

Celem artykułu jest ponowne przyjrzenie się ważnemu elementowi relacji poradniczej – interakcyjności. Autorka podejmuje próbę opisania go w kontekście zmian związanych z rozwojem poradnictwa w masowej komunikacji. Artykuł rozpoczyna się od przypomnienia dotychczasowego rozumienia interakcyjności poradnictwa po to, by ukazać zmiany, jakie zaszły w jej postrzeganiu. W artykule autorka prezentuje część swoich badań na temat poradnictwa zapośredniczonego we współczesnej ofercie telewizyjnej. W opisie odwołuje się do trójelementowego metodologicznego narzędzia autorstwa Teuna van Dijka (te trzy elementy to – język, idea oraz interakcja społeczna). Autorkę interesował więc sposób komunikowania się doradcy i klienta w zapośredniczonej sytuacji poradniczej. Interesowała ją też myśl przewodnia, a więc idea wyznaczająca cel oraz kierunek podejmowanych działań. Ważna okazała się również interakcja, czyli to, w jaki sposób oddziaływały na siebie podmioty analizowanych zdarzeń. W toku prowadzonych analiz autorka wyodrębniła trzy rodzaje sytuacji poradniczych, z których każda budowana jest na innym typie interakcji. Są to: sytuacja rozmowy, komentarza oraz quasi-empatycznej prezentacji. Wyniki analizy umożliwiły autorce zaproponowanie redefinicji słowa poradnictwo.

The purpose of this article is to revise an important element of the relationship of advice – interactivity. The author attempts to describe it in the context of the changes associated with the development of guidance in mass communication. The article begins with recalling the current understanding of the interactivity of counseling. It also shows the changes that have occurred in the perception of interactivity. In the article the author presents some of the research on mediated counseling in contemporary television. The description refers to the 3 element methodological tools by Teun van Dijk (these three elements are: the language, the idea and the social interaction). The author investigated how the counselor and the client of mediated counseling communicate with each other (language). She was interested in a keynote (idea) which defines the purpose and direction of the advisory activities. The interaction (how counselor and client interact) was also important. The author has identified three types of advisory situations; each of them created by another type of interaction. These are: the situation of conversation, commentary and quasi-empathetic presentation. The results of the analysis enabled the author to propose a redefinition of the word counseling.