Fenomen miłości w integralnym ujęciu badawczym

Artykuł przedstawia fenomen miłości (w tym miłości pedagogicznej) w inkluzyjnym i meta-paradygmatycznym ujęciu teorii integralnej, modelu AQAL oraz Integralnego Pluralizmu Metodologicznego. Na początku Autorki opisują aspekty miłości według podstawowego elementu modelu AQAL – czterech wymiarów istnienia (czterech ćwiartek). Następnie, posługując się złożoną wersją tych wymiarów – Integralnym Pluralizmem Metodologicznym – analizują zjawisko miłości pedagogicznej. Ramy badawcze włączającego pluralizmu wyłaniają pełniejszy, nieredukcjonistyczny obraz fenomenu miłości rozumianego zarówno szeroko, uniwersalnie, jak i pojmowanego wąsko (miłość pedagogiczna, wychowawcza).

The article presents the phenomenon of love (including pedagogical love) in the inclusive and meta-paradigmatic view of integral theory, AQAL model and Integral Methodological Pluralism. At the beginning, the authors describe aspects of love according to the basic element of the AQAL model – four dimensions of existence (four quadrants). Then, using the complex version of these dimensions – Integral Methodological Pluralism – they analyse the phenomenon of pedagogical love. A comprehensive research framework of inclusionary pluralism determines a fuller, non-reductionistic picture of the phenomenon of love both in its wide, universal meaning and in its narrow meaning (pedagogical love, educational love).