Pacyfikacja, ryzyko i zaangażowanie w późnym kapitalizmie

Punktem wyjścia dla artykułu jest rozdarcie tradycji socjologicznej pomiędzy poszukiwaniem neutralnego spojrzenia na swój przedmiot a społecznym zaangażowaniem. Autorka pokazuje, że napięcie to od ponad wieku nadaje rytm rozwojowi myśli społecznej oraz instytucji badawczych i akademickich. Analizuje trzy wątki we wspólnej historii socjologii i kultury kapitalizmu: pacyfikację, przemoc i ryzyko. Podkreśla rolę neutralności dla pacyfikacji kultury Zachodu. Twierdzi, że w późnym kapitalizmie dominującą tendencją w myśleniu o naukach społecznych jest zaangażowanie, co sprawia, że socjologia częściej podsyca społeczne lęki, niż sprzyja – jak neutralne postawy badawcze – pacyfikacji.

The starting point is the chiasm in the sociological tradition between the quest for a neutral perspective and the social engagement. The author demonstrates that this chiasm has dictated the rhythm of the developments in social thought and research and academic institutions for more than a century. She analyzes three motifs in the common history of sociology and capitalistic culture: pacification, violence and risk. She also stresses the importance of detachment for the pacification in the Western culture. She claims that in late capitalism involvement has become a dominant tendency in thinking about social sciences, for which reason sociology is more of a fuel-provider for social fears than the factor favoring pacification, which is reserved for detached research attitude.