Gieorgija Fłorowskiego krytyka rosyjskiego renesansu religijno-filozoficznego: próba oceny

W artykule przedstawiono projekt syntezy neopatrystycznej wybitnego rosyjskiego myśliciela, o. Gieorgija Fłorowskiego, jak również zasadnicze powody jego krytyki poprzedniego stylu i kierunku rozwoju rosyjskiego renesansu religijno-filozoficznego bądź „Srebrnego Wieku”. Polemizując z podejściem Fłorowskiego, poczyniono cztery uwagi. Po pierwsze sam Fłorowski znajdował się pod wpływem rosyjskiego renesansu religijno-filozoficznego. Po drugie, inicjatywa rosyjskich studiów patrystycznych należy nie do Fłorowskiego, ponieważ takie badania były prowadzone w Rosji od XVIII wieku. Po trzecie, synteza neopatrystyczna i filozofia „Srebrnego Wieku” mogą być rozpatrywane raczej jako komplementarne projekty aniżeli przeciwstawne stanowiska. Po czwarte, Fłoroski nie zrealizował swego postulatu. W końcowej części artykułu zostały porównane podejścia Fłorowskiego i Zieńkowskiego na korzyść ostatniego z wymienionych myślicieli.

In this article I present the project of Neo-patristic synthesis of the prominent Russian thinker, Fr. George Florovsky, as well as the main reasons for which he criticized the previous style and direction of development of Russian thought in the shape of Religious-philosophical Renaissance or “the Silver Age.” Polemizing with the approach of Florovsky, I put forward four remarks. First, Florovsky himself was under the influence of the Russian Religious-philosophical Renaissance. Second, it was not Florovsky who initiated the Patristic studies in Russia since they had been conducted from the 18th century. Third, Neo–patristic synthesis and philosophy of “the Silver Age” could been perceived as the complementary projects rather than the opposite stature. Fourth, Florovsky left his own postulate uncompleted. In the concluding part of the article I also compare the approaches of Florovsky and Zenkovsky arguing in favour of the latest thinker.