TRANSHUMANIZM W KONTEKŚCIE ODNIESIENIA CZŁOWIEKA DO RZECZY

The article analyses transhumanism as the anthropological strategy for the constitution of the objective human world. It presents also the historical forms of the relations between humans and objects, in which the objects are understood as the "sub-handed", "contr-handed", "proto-existing" or as an entertainment media. The subject, who had lost the attribute of "the hard-core" of the modernity, in the form presented by transhumanism becomes "the soft-ware human being" and it integrates systematically with its own artefacts. This point of view allows not only to overcome the absolutization of the antitheticality of the subject and object, but also to formulate the claims with regard to the borders between male and female, old and young, life and dead.

Artykuł analizuje transhumanizm jako antropologiczną strategię konstytuowania świata przedmiotowego człowieka. Praca rozpatruje historyczne formy współodniesienia człowieka do rzeczy, w której to relacji rzeczy ujmowane są jako „pod-ręczne”, „przeciw-ręczne, „proto-istniejące” i rozrywkowe medium. Podmiot, utraciwszy atrybutywność „twardego rdzenia” nowoczesności, w ujęciu transhumanizmu staje się formą „soft-ludzkiego bytu”, zrastając się stopniowo z własnymi artefaktami. Pozwala to nie tylko przezwyciężyć absolutyzację antytetyczności podmiotu i przedmiotu, ale także formułować roszczenia co do likwidacji granic między męskim i kobiecym, starością i młodością, żywymi i umarłymi.