Szkolnictwo wyższe wobec potrzeb rynku pracy

Higher education in the post-industrial world is striving with the task to prepare young people to undertake professional activity. It plays an important role as a factor conditioning the prosperity of professional careers. As higher education has became more and more widespread, there appeared problems connected with the profusion of well-educated people in the labour market which results in the increased number of unemployed people who completed higher education especially the second-cycle studies or the doctoral studies. Treating this situation as a waste of the effects of studies, it is advisable to look for more effective ways of using the professional potential of graduates. However, it is not an easy task, as employers rarely plan long-term employment, therefore it is difficult to carry out the academic education as the reply to the demand for specific type of professionals in Poland. The reduction of the problem is connected with the necessity to introduce tighter and on-going cooperation between the employers and the academic circles. As there are still little chances to employ graduates at the universities, such a cooperation may contribute to the idea of creating workplaces for the best graduates, even during their studies, in the national economy. The lack of cooperation forces the graduates, irrespective of their particular disposition and professional competences, talents and abilities, to find themselves in the labour market as anonymous people. Their chances to reveal their real possibilities are usually inconsiderable.

Szkolnictwo wyższe w świecie poprzemysłowym boryka się z zadaniem przygotowania młodzieży do aktywności zawodowej. Odgrywa ważną rolę jako czynnik warunkujący pomyślność karier zawodowych. Wraz z jego upowszechnieniem pojawiły się jednak problemy związane z nadmiarem osób starannie wykształconych na rynku pracy, co skutkuje zwiększoną liczbą osób bezrobotnych mających ukończone studia wyższe, szczególnie drugiego i trzeciego stopnia. Traktując tę sytuację jako marnowanie rezultatów studiów wskazane jest poszukiwanie sposobów efektywniejszego wykorzystania potencjału zawodowego absolwentów. Nie jest to jednak zadanie proste, bowiem pracodawcy rzadko planują zatrudnienie długofalowo, stąd edukacja akademicka na zapotrzebowanie gospodarki zawodowej jest w polskich warunkach trudna do zrealizowania. Zredukowanie problemu wiąże się z potrzebą ściślejszej i bieżącej współpracy pracodawców ze środowiskiem naukowym. Przy wciąż małych możliwościach zatrudniania absolwentów w uczelniach może się to przyczynić do stwarzania najlepszym z nich pracy w gospodarce narodowej, często już w trakcie studiów. Brak współdziałania sprawia, że absolwenci, niezależnie od swoich szczególnych dyspozycji i kompetencji profesjonalnych, od talentu i zdolności muszą sobie radzić na rynku pracy jako osoby anonimowe. Ich szanse na ujawnienie rzeczywistych możliwości są bowiem zazwyczaj niewielkie.