Status społeczno-zawodowy niewidzących kobiet w wieku 50+

Sytuacja osób niepełnosprawnych, a szczególnie niepełnosprawnych kobiet, na przestrzeni dziejów ludzkości była niejednoznaczna oraz wysoce zróżnicowana, tak w kwestii prezentowanych postaw społecznych, jak i uznania prawa do aktywnego udziału w życiu społecznym, samorealizacji zawodowej oraz osobistej. Czasy obecne, mimo postulowania równouprawnienia osób z niepełnosprawnością we wszystkich możliwych sferach funkcjonowania i niczym nieograniczonej dostępności do dóbr nauki, kultury, edukacji i zatrudnienia stawiają osoby niepełnosprawne, chociażby z racji obecnych konsekwencji niepełnosprawności, w pozycji mniejszych szans i ograniczeń na realizację indywidualnych planów oraz spełnianie wyzwań stawianych przez czasy współczesne i siebie samego. Stąd w treści danego artykułu podjęto próbę wyjaśnienia istniejącej niskiej aktywności niepełnosprawnych wzrokowo kobiet w kwestii angażowania się w życie społeczne i zawodowe

The situation of disabled people, and especially disabled women, was ambiguous over the centuries and highly diversified, both in the social attitudes towards them, as in the recognition for their active participation in social life, and the ability to achieve professional and personal self-fulfillment. Current times, despite the postulate of equal-rights for disabled people in every possible sphere of life and unrestricted access to knowledge, culture, education and employment, put disabled people, just because of the consequences of disability, in the position of lesser chances and limitations for realization of their individual plans, and achieving goals established by today’s society and themselves. Because of that the article undertakes an attempt to explain the existing minimal activity of visually impaired women in the light of their commitment to social and professional life.