Implementation of the Concept of Lifelong Education in Polish Higher Education Law before 1989. Outline of the Problem

The article is a review of the regulations of higher education legislation in Poland adopted by the parliament during the twenty years between the two World Wars and in the People’s Republic of Poland (1945–1989) that today could be treated as symptoms of the implementation of the concept of lifelong learning in Polish schools of higher education. An analysis of the relevant legislation was the main research method for the purpose of this article. The authors try to answer the question whether in the decades before the Third Republic of Poland there were legal solutions referring to the connections of higher education with practical implementation of the idea of lifelong education. And if, what were they? Today, when the tasks of higher education connected with the practical implementation of the idea of lifelong learning seem obvious in all European Union states, it is worth remembering that in many countries – including in Poland – the issue has a much longer tradition than just the last twenty five years. In the final parts of the article the authors also postulate comparative studies of Polish solutions and the legislation in other European countries before 1989.

Współcześnie coraz wyraźniej realizowana jest w europejskim szkolnictwie wyższym idea uczenia się przez całe życie. Jest to odpowiedź na wyzwania cywilizacyjne, którą na gruncie Unii Europejskiej regularnie wzmacnia się kolejnymi rekomendacjami i innymi dokumentami (strategiami, kartami itp.) dotyczącymi różnorodnych aspektów rozwoju lifelong learning w krajach członkowskich. Wiele z tych zapisów implikuje także zmiany w środowiskach uczelni wyższych. We wszystkich krajach UE redefiniuje się bowiem ich misję, określa zadania, modernizuje programy kształcenia. I inaczej niż dawniej określa się standardy wymagań dla studentów itp. Zmienił się również język opisu „nowej” europejskiej rzeczywistości akademickiej. Pojawiły się „nowe” kategorie, takie jak: kompetencje kluczowe, europejskie (i krajowe) ramy kwalifikacji, walidacja pozaformalnego i nieformalnego uczenia się itp. Zmiany te coraz wyraźniej widoczne są również w Polsce. Celem artykułu jest przypomnienie czytelnikom, że dla polskich szkół wyższych proponowane przez Unię Europejską rozwiązania nie są nowością, gdyż już na długo przed r. 1989 niektóre z rozwiązań prawnych dotyczących szkolnictwa wyższego zawierały regulacje od strony praktycznej przybliżające do polskich uczelni koncepcję lifelong education B. A. Yeaxlee’a. Autorzy przygotowali więc przegląd tych regulacji zawartych w polskim prawie o szkolnictwie wyższym z okresu dwudziestolecia międzywojennego oraz z czasów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1945–1989), które mogłyby być współcześnie uznane za przejaw realizacji w uczelniach wyższych koncepcji uczenia się przez całe życie. Główną metodą badawczą na potrzeby artykułu stała się analiza dokumentów prawnych. Poddano jej zapisy ośmiu aktów polskiego prawa rangi ustawy sprzed 1989 r., zawierających przepisy o szkolnictwie wyższym: Ustawa z dn. 15 marca 1933 r. o szkołach akademickich (Dz.U. z 1933 r. Nr 29, poz. 247), Ustawa z dn. 2 lipca 1937 r. o zmianie ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o szkołach akademickich (Dz.U. z 1937 r. Nr 52, poz. 406), Ustawa z dnia 15 grudnia 1951 r. o szkolnictwie wyższym i o pracownikach nauki (Dz.U. z 1952 r., Nr 6, poz. 6), Ustawa z dnia