Terapia manualna w diagnozowaniu i leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego - studium przypadku

Wstęp. Zespół mięśnia gruszkowatego został opisany po raz pierwszy przez Robinsona w 1947 roku jako zbiór objawów bólowych w regionie odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub pośladka, promieniujących do kończyny dolnej. Jednostka ta może powodować przewlekłe dolegliwości bólowe, bliznowacenie wokół nerwu kulszowego, a w najcięższych przypadkach nawet jego porażenie. Cel. Praca przedstawia studium przypadku 46-letniej pacjentki długotrwale cierpiącej z powodu zespołu mięśnia gruszkowatego. Materiał i metody. W zakres badania funkcjonalnego wchodziły: test Freiberga, test Pace’a, test Beatty’ego, test FAIR, test kompresji stawów krzyżowo‑biodrowych, objaw (test) Laseque’a oraz test „palce-podłoga”. Nasilenie dolegliwości bólowych zostało ocenione za pomocą skali VAS. W leczeniu zastosowano następujące techniki terapii manualnej: mobilizację stawową i funkcjonalne leczenie tkanek miękkich. Wyniki. Po 10-dniowej terapii oraz upłynięciu czterech miesięcy od zakończenia leczenia, testy Freiberga, Beatty’ego, Laseque’a oraz kompresji stawów krzyżowo-biodrowych miały wynik negatywny. Bezpośrednio po zakończeniu leczenia dolegliwości bólowe zmniejszyły się z 7 do 1 w skali VAS. Po 4 miesiącach od zakończenia leczenia pacjentka zgłaszała niewielkie objawy bólowe (2 w skali VAS) jedynie podczas długotrwałego siedzenia (powyżej 30 minut). Wnioski. Terapia manualna może być skuteczną metodą diagnostyki i leczenia zespołu mięśnia gruszkowatego. Stosowane techniki są bezpieczne i nieobciążające dla pacjenta. Przy kontynuacji leczenia w warunkach domowych mogą skutkować one długotrwałością wyników leczenia.

Introduction. Piriformis syndrome was first described by Robinson in 1947 as the collection of symptoms of pain in the region of the lumbar spine or buttocks, radiating to the lower limb. This pathological entity may cause chronic pain, scarring around the sciatic nerve and, in severe cases, even paralysis. Objective. The paper presents a case of study of 46-year-old female patient suffering from long-lasting piriformis syndrome. Materials and methods. The functional tests included: Freiberg`s test, Pace`s test, Beatty`s test, FAIR tests, compression of the sacroiliac joints test, the Lasègue test and Thomayer`s test. The severity of pain was assessed using the Visual Analog Pain Scale (VAS). The following manual therapy techniques were applied: joint mobilization and functional soft tissue treatment. Results. After 10-day treatment and four months after treatment, Freiberg`s, Beatty`s, and Lasegue`s tests, along with the SIJ compression test, were negative. Immediately after completion of treatment, the pain complaints decreased from 7 scores to 1, according to the VAS scale. Four months after treatment, the patient reported light pain symptoms (2 acc. to the VAS scale), only during prolonged sitting (over 30 minutes). Conclusions. Manual therapy may be an effective method for the diagnosis and treatment of piriformis syndrome. The techniques used are safe and impose no burden on the patient. Follow-up treatment in home conditions may result in long-lasting effects of the treatment.