Бюджетное финансирование сельскохозяйственного производства в Украине: аналитическая интерпретация отчетности

Заданием статьи является объективная оценка концепции бюджетного финансирования сельскохозяйственного производства, поскольку ограниченность ресурсов для этого была и будет постоянной, несмотря на абсолютное и относительное увеличение. Критически оценены мнения некоторых авторов относительно существующих методов дотирования аграрного сектора экономики. На основании анализа показателей отчётности автор утверждает, что применяемая в Украине концепция бюджетного финансирования является стохастическим невзаимосвязанным распылением средств, которая противоречит мировому опыту эффективного управления ресурсами. Решение проблемы автор видит при условии концентрации усилий на решающем направлении, на основании принципов рыночного либерализма.

Celem artykułu jest ocena koncepcji dofinansowania z budżetu państwa produkcji rolnej na Ukrainie. Autor polemizuje z opinią, że wzrost dotacji ze środków publicznych dla sektora rolnego spowoduje wyjście z kryzysu i wzrost konkurencyjności ukraińskiej gospodarki rolnej na rynkach oświatowych. W pracy wykazano, że pomimo wyraźnego w ostatnich latach wzrostu państwowych dotacji dla sektora rolnego, produkcja rolna wzrosła jedynie w nieznacznym stopniu. W opinii autora jedynie pozbawienie sektora rolnego wprowadzanych przez państwo mechanizmów regulacyjnych pozwoli na przystosowanie się przedsiębiorstw produkcji rolnej do wyzwań rynku zewnętrznego i wewnętrznego, przyspieszenie przemian strukturalnych, a w konsekwencji wykorzystanie potencjału eksportowego. Wskazano ponadto na istotność działań państwa zmierzających do zabezpieczenia stabilności polityki cenowej poprzez systemowe regulacje makroekonomiczne oraz przedsięwzięcia monetarne, które zabezpieczą stymulację popytu na produkcję rolną. Posługując się wskaźnikami finansowymi pokazano, iż stosowana na Ukrainie koncepcja finansowania produkcji rolnej z budżetu państwa stoi w sprzeczności ze światowym doświadczeniem efektywnego kierowania takich zasobów na rozwój gospodarki rolnej. Taki stan rzeczy, zdaniem autora, odciska piętno polityki socjalistycznej, a podstawowe błędy to brak systematyczności w ukierunkowaniu strumieni pieniężnych z budżetu do przedsiębiorstw rolnych oraz niekonsekwencja w działaniach naprawczych.