Odporność roślin ziemniaka na Phytophthora infestans i jej związek z wczesnością odmian — przegląd literatury

Phytophthora infestans, organizm wywołujący zarazę ziemniaka jest najgroźniejszym i najważniejszym ekonomicznie patogenem ziemniaka. Pomimo długiej historii hodowli odpornościowej na P. infestans, przy wykorzystaniu zarówno genów R jak i genów o małych efektach, do tej pory nie udało się uzyskać satysfakcjonującego poziomu trwałej odporności u odmian o krótkim okresie wegetacji. Powodem tego jest fakt, iż wysoki poziom odporności polowej na P. infestans jest silnie sprzężony z długim okresem wegetacji roślin ziemniaka. Przyczyny tego związku mogą mieć charakter fizjologiczny i genetyczny. Wyniki badań molekularnych potwierdzają, iż długość wegetacji oraz pozioma odporność na P. infestans mogą być warunkowane przez te same geny o efekcie plejotropowym lub przez geny bardzo silnie sprzężone. Możliwości uzyskania odmian wczesnych o wysokim i trwałym poziomie odporności na drodze konwencjonalnej hodowli należy upatrywać w zastosowaniu nowych źródeł odporności.

Phytophthora infestans, the causal agent of the late blight is the most dangerous and economically important potato pathogen. In long history of resistance breeding against P. infestans both, R genes and genes with small effects were used. Until now early cultivars with high level of durable resistance do not exist. The main reason for the lack of early resistant cultivars is relationship between high levels of field resistance and late maturity. Nature of this relationship might be both physiological and genetic. Molecular study of earliness and late blight resistance shows that both traits may be the results of pleiotropic effects of the same genes or independent but very closely linked genes. New sources of resistance are required for introduction of high level of durable resistance to late blight into early genotypes by conventional breeding.