Między pragmatyzmem a konfucjańską moralnością. Dezideologizacja retoryki chińskiej polityki zagranicznej w okresie reform

Analizy dotyczące polityki zagranicznej prowadzonej przez Chińską Republikę Ludową w większości koncentrują się na wymiarze materialnym lub strategicznym, rzadziej natomiast omawiane są zagadnienia dotyczące roli języka, sloganów, wprowadzanych nowych pojęć, dopasowywania argumentacji do dawnych haseł, przyjmowania nowej argumentacji czy też chińskiej tożsamości. Nie można jednak wskazanych powyżej zagadnień bagatelizować czy przechodzić obok nich obojętnie. Przedstawiane słowo buduje tożsamość, a w przypadku państwa aktywnego na arenie międzynarodowej − tożsamość międzynarodową, rozumianą jako świadome odczuwanie własnej odrębności, która sama w sobie jest elementem oddziaływania na świadomość innych aktorów relacji globalnych czy regionalnych. Przedkładane argumenty służą przekonywaniu odbiorcy, a tym samym stają się immanentną częścią prowadzonej polityki zagranicznej, mającej z góry założone cele. Budują zatem ramy oddziaływania, co z czasem wykorzystywane jest dla osiągnięcia materialnych celów. Ze Wstępu