Development of Empathy When Raising a Child in a Cultural Environment That Sanctions Aggression and Violence

RESEARCH OBJECTIVE: The purpose of this article is to deepen the knowledge of the significance of developing empathy in the upbringing of young people. This issue concerns various contexts, in which specific patterns and other cultural factors may negatively affect this process. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The primary focus of the study was to investigate the relationship between the development of cognitive empathy among the younger generations and their sociocultural environment. The research approach included a comparative analysis that utilized qualitative data collected through ethnographic fieldwork conducted in the Polish regions of Masovia and Podlasie. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The considerations involved several sequential stages, beginning with the presentation of theoretical underpinnings and followed by the examination and explanation of the results of the qualitative research. The final stage entails the construction of postulates and the derivation of conclusions. RESEARCH RESULTS: The comparative study demonstrates the fact that there is a need to con- duct further research on the significance of the social and cultural factors that influence adolescents’ and children’s cognitive empathy development. These phenomena not only play an important role in building peer relationships, but they also influence the quality of relationships formed later in adult life. CONCLUSIONS, RECOMMENDATIONS AND APPLICABLE VALUE OF RESEARCH: It is crucial to attain a more comprehensive understanding of the cultural and social factors that inhibit the development of cognitive empathy and morality in young people. Studies indicate that fostering cognitive empathy can diminish the inclination toward aggression and violence within peer groups. It is imperative to continue investigating the origins of peer violence across diverse cultural settings. Consequently, there is a pressing need to undertake further research at both the local and global scales.

CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest pogłębienie wiedzy na temat znaczenia rozwoju empatii w wychowaniu młodych ludzi. Zagadnienie to dotyczy różnych kontekstów, w których np. określone wzorce i inne czynniki kulturowe mogą negatywnie wpływać na ten proces. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Głównym problemem badawczym było zbadanie związku zachodzącego pomiędzy społeczno‑kulturowymi uwarunkowaniami a rozwojem empatii poznawczej u przedstawicieli młodych generacji. W metodologii badań zastosowano analizę porównawczą bazującą na wnioskach z etnograficznych badań jakościowych przeprowadzonych na Mazowszu oraz Podlasiu. PROCES WYWODU: Rozważania zostały zrealizowane w kilku etapach. Najpierw przedstawiono podstawy teoretyczne, by na tej podstawie odnieść się do wyników badań jakościowych poddanych interpretacji. W ostatnim etapie pracy skonstruowano uogólnione wnioski oraz postulaty badawcze. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Badania porównawcze wykazały, że istnieje potrzeba pogłębiania studiów nad znaczeniem wpływu uwarunkowań społecznych i kulturowych w procesie rozwijania u dzieci i młodzieży empatii poznawczej. Te zjawiska odgrywają istotną rolę nie tylko w budowaniu relacji rówieśniczych, ale także przekładają się na jakość relacji kreowanych przez ludzi w ich dorosłym życiu. WNIOSKI, REKOMENDACJE I APLIKACYJNE ZNACZENIE WPŁYWU BADAŃ: Niezwykle istotne jest zrozumienie wpływu czynników kulturowych i społecznych, które mogą hamować rozwój empatii poznawczej i moralności u młodych ludzi. Badania wskazują, że rozwijanie empatii poznawczej może zmniejszyć skłonność do agresji i przemocy w grupach rówieśniczych. Konieczne jest więc kontynuowanie badań nad przyczynami występowania przemocy rówieśniczej, obecnej w różnych środowiskach kulturowych. W związku z tym istnieje pilna potrzeba rozwijania dalszych studiów zarówno w skali lokalnej, jak i globalnej.