Polityka językowa w świetle dokumentów programowych ukraińskich partii politycznych

This article presents the position of Ukrainian political parties on the issue of language policy during the period of independence. In particular, it was important to show the position taken by individual political parties towards the status of the Russian language, as well as the need to ensure the functioning of the Ukrainian language in all spheres of social life and in the territory of the entire state. A number of program documents were analyzed, in particular, the programs of political parties and the electoral programs of parties and electoral coalitions with which they competed in subsequent elections to the Verkhovna Rada. The focus was on those political parties that individually managed to overcome the electoral threshold at least once during the parliamentary elections held at the time of independence, or played a leading role in the electoral coalitions formed, as was the case, for example, with the People’s Union “Our Ukraine” which was the key political force in the pro-presidential electoral coalitions formed for the 2006 and 2007 elections. The position of the various political forces on the language issue was discussed after first dividing them into left-wing, centrist and center-left parties, as well as right-wing and center-right parties.

W artykule przybliżone zostało stanowisko ukraińskich partii politycznych wobec kwestii polityki językowej w okresie niepodległości. W szczególności istotne było ukazanie zajmowanej pozycji przez poszczególne ugrupowania polityczne wobec statusu języka rosyjskiego, jak również potrzeby zapewnienia funkcjonowania języka ukraińskiego we wszystkich sferach życia społecznego oraz na terytorium całego państwa. Analizie poddanych zostało szereg dokumentów programowych, w szczególności programów partii politycznych oraz programów wyborczych partii i koalicji wyborczych, z którymi rywalizowały one w poszczególnych elekcjach do Rady Najwyższej Ukrainy. W centrum uwagi znalazły się te partie polityczne, które co najmniej jednokrotnie zdołały indywidualnie pokonać próg wyborczy podczas elekcji parlamentarnych przeprowadzanych w okresie niepodległości lub też odgrywały wiodącą rolę w tworzonych koalicjach wyborczych, jak miało to miejsce np. w przypadku Związku Ludowego „Nasza Ukraina”, będącego kluczową siłą polityczną proprezydenckich koalicji wyborczych tworzonych z myślą o elekcji w 2006 i 2007 r. Przybliżenie stanowiska poszczególnych sił politycznych wobec kwestii językowej nastąpiło po uprzednim dokonaniu ich podziału na partie lewicowe, centrowe i centrolewicowe oraz prawicowe i centroprawicowe.