Wpływ dodatku liści brzozy brodawkowatej, robinii akacjowej i jarzęba pospolitego na zmiany właściwości rekultywowanych po pożarze gleb leśnych w dwóch typach siedlisk

Rekultywacja gleb po pożarze jest procesem długotrwałym. O jej skuteczności decyduje stopień degradacji gleby, rodzaj wprowadzanych zabiegów, a także typ siedliska. Celem badań była analiza zmian odczynu gleby, zawartości węgla, azotu i fosforu pod wpływem dodatku liści trzech gatunków drzew do rekultywowanych po pożarze gleb leśnych. Badania prowadzono w dwuletnim cyklu w siedlisku boru suchego i świeżego. Ustalono, że spośród wprowadzonych do gleby liści najszybciej rozkładają się liście brzozy brodawkowatej i robinii akacjowej. Procesy dekompozycji wprowadzonej materii organicznej wolniej zachodzą w siedlisku boru suchego niż świeżego.

Reclaiming land after a wildfire is a long-lasting process. Its effectiveness depends on the degree of soil degradation, reclamation measures and the type of habitat. The aim of the study was to analyse the changes in the reaction of soil and the contents of carbon, nitrogen and phosphorus after adding the leaves of three tree species to soil undergoing reclaiming process. The studies were carried out for two years in two habitats: fresh and dry coniferous forests. Verrucose birch and black locust leaves decomposed faster than mountain ash leaves. Organic matter decomposition is generally faster in moist areas of fresh coniferous forests than in dry ones.