Organizational, design and technology issues in the process of protection of underground historic monuments

Underground historic monuments constitute the immanent part of the cultural and natural heritage. Protecting and opening underground historic objects, as the investment aim, is a process of renewed actions taken in objects that are degraded or out of order, contributing to improvement of quality of life of residents, restoring new functions, reconstruction of social bonds. Underground historic buildings should be subjected to processes of protecting and revitalization. Determining the state of a given building and the adjustability of its spatial structure to introducing a new function or making it available to tourist purposes are the basis for these actions.

Zabytkowe podziemia stanowią immanentną część dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. Zabezpieczenie i udostępnienie podziemnych obiektów zabytkowych, jako zamierzenia inwestycyjnego, jest procesem ponownych działań podejmowanych w zdegradowanych lub nieczynnych obiektach, przyczyniając się do poprawy jakości życia mieszkańców, przywrócenia nowych funkcji, odbudowy więzi społecznych. Podziemne obiekty zabytkowe powinny być poddane procesom zabezpieczenia i rewitalizacji. Podstawą tych działań jest określenie stanu zachowania danego obiektu oraz możliwości dostosowania jego struktury przestrzennej do wprowadzenia nowej funkcji lub udostępnienia w celach turystycznych. Zasadniczym problemem jest, na etapie organizacyjnym, brak jednolitego ustawodawstwa prawnego dotyczącego procesu zabezpieczania podziemnych obiektów. W artykule przedstawiamy zasadnicze problemy organizacyjne, projektowe i technologiczne występujące w procesie inwestycyjnym zabezpieczania podziemnych obiektów zabytkowych. Efektem tych prac jest transformacja podziemnego obiektu w strukturę przestrzenną o nowej funkcji użytkowej.