Aided phytostabilization of copper contaminated soils with L. perenne and mineral sorbents as soil amendments

The present study was designed to assess phytostabilization strategies for the treatment of soil co-contaminated by increasing levels of copper with the application mineral amendments (chalcedonite, zeolite, dolomite). From the results it will be possible to further elucidate the benefits or potential risks derived from the application of different types of mineral amendments in the remediation of a copper contaminated soil. A glasshouse pot experiment was designed to evaluate the potential use of different amendments as immobilizing agents in the aided phytostabilization of Cu-contaminated soil using ryegrass (Lolium perenne L.). The content of trace elements in plants and total in soil, were determined using the method of spectrophotometry. All of the investigated element contents in the tested parts of L. perenne were significantly different in the case of applying mineral amendments to the soil, as well as increasing concentrations of copper. The greatest average above-ground biomass was observed for soil amended with chalcedonite. In this experiment, all analyzed metals accumulated predominantly in the roots of the tested plant. In general, applying mineral amendments to soil contributed to decreased levels of copper concentrations.

Niniejsze badania zostały przeprowadzone w celu oceny procesu wspomaganej fitostabilizacji gleby zanieczyszczonej wzrastającymi dawkami miedzi przy zastosowaniu dodatków mineralnych (chalcedonit, zeolit, dolomit). Na podstawie otrzymanych wyników badań można wyjaśnić korzyści jak i potencjalne zagrożenia wynikające ze stosowania różnego rodzaju dodatków mineralnych w celu immobilizacji zanieczyszczenia gleby miedzią. Eksperyment wazonowy został przeprowadzony z wykorzystaniem rośliny testowej jaką była życica trwała (Lolium perenne L.) odmiany Bokser. Zawartość miedzi w poszczególnych organach rośliny (część nadziemna, korzenie) oraz w glebie określono przy wykorzystaniu metody spektrofotometrii. Koncentracja miedzi w poszczególnych organach L. perenne zależała od rodzaju wprowadzonego do gleby dodatku mineralnego oraz dawki miedzi. Największy przyrost biomasy zaobserwowano w przypadku dodatku do gleby chalcedonitu. W przeprowadzonym eksperymencie miedź gromadziła się głównie w korzeniach rośliny testowej. Zastosowanie dodatków mineralnych miało tendencję do zmniejszania całkowitej zawartości miedzi w glebie, w porównaniu do kontroli.