Adaptation problems of the post industrial heritage on the example of selected objects of Bydgoszcz

Post-industrial architecture was until recently regarded as devoid of value and importance due to obsolescence, but this awareness has been a clear change in recent years. The old factories become full-fledged cultural heritage, as evidenced by the inclusion of buildings and complexes of this type in the register of monuments and protected by their conservator. More and more often, therefore, one undertakes revitalization of degraded brownfield sites, and within these treatments - conversion works. Specific issues and problems related to the adaptation of industrial facilities are discussed in the article on the basis of selected examples, completed in recent years in Bydgoszcz.

Negatywne skutki przestrzenne, wynikające z procesów restrukturyzacji przemysłu, widoczne są w postaci nieużytków przemysłowych, zdegradowanych terenów i obiektów postindustrialnych. Do niedawna były one traktowane jako pozbawione wartości i znaczenia ze względu na zużycie technologiczne, świadomość ta jednak w ostatnich latach ulega wyraźnej zmianie. Coraz powszechniejsze staje się docenianie wartości kulturowych tej gałęzi architektury, w związku z tym podejmuje się zabiegi rewitalizacji i adaptacji zdegradowanych terenów poprzemysłowych. Charakterystyczne zagadnienia i problemy, związane z adaptacją tego typu obiektów, zostały omówione na podstawie wybranych przykładów adaptacji, zrealizowanych w ostatnich latach na terenie Bydgoszczy: XIX-wiecznego młyna (funkcja hotelowa), zespołu obiektów przemysłowych z XVIII-XIX wieku na Wyspie Młyńskiej (rewitalizacja na cele rekreacyjno-kulturalne) oraz strefy produkcyjnej nitrogliceryny z lat II wojny światowej, przeznaczonej na muzeum technik wojennych. Prezentacja tych obiektów i przeprowadzonych prac pozwoliła na sformułowanie istotnych uwag i wniosków odnośnie adaptacji tego typu obiektów.