Effect of Agronomic Factors on Protein Yield and Content of Nitrogen in Grain of Naked Oat (Avena sativa)

Mineral fertilization, particularly with nitrogen is a factor visibly modifying the quantity and quality of oat grain yield. The range of changes in protein yield and the element contents depend not only on the level of mineral fertilization but also on the genotype and growth regulators. Because of high dependence of agronomic measures efficiency on the genotype, it is necessary to investigate this interaction. Field experiments were conducted in Wierzbica on typical brown soil, where protein yield ranged from 75 to 88 g o m-2, whereas in the experiment conducted in Prusy on degraded chernozem, protein yield fell within the range of 540 to 740 kg o ha-1. The field experiment conducted in Wierzbica demonstrated that protein yield in naked oat was stimulated by the genotype and phosphorus-potassium fertilization and apparently limited by the application of Moddus growth regulator. Under conditions of a better site in Prusy only genotype statistically significant effect was registered, with persisting influence of the other factors. An apparent difference was noticed in the efficiency of nitrogen fertilization effect on the protein yield, because under site conditions in Prusy the increase in yield by 0.3 of standard deviation unit was demonstrated in comparison with very slight growth in its yield in Wierzbica. Because protein yield is the resultant of grain yield and its nitrogen content, a less significant effect of the tested factor on its content was observed. The main factor which statistically significantly determined nitrogen content was the choice of oat cultivar/strain. Both in Wierzbica and Prusy both oat strains (STH 4770 and STH 7000) contained bigger nitrogen quantities than Akt cv. The other tested agronomic factors caused changes in nitrogen content but they were not statistically significant.

Nawożenie mineralne, zwłaszcza azotem jest czynnikiem modyfikującym w wyraźny sposób ilość i jakość ziarna owsa. Zakres zmian w plonie białka oraz zawartości składników uzależniony jest nie tylko od poziomu nawożenia mineralnego, ale również genotypu i regulatorów wzrostu. Z uwagi na dużą zależność skuteczności zabiegów agrotechnicznych od genotypu zachodzi konieczność badania tej interakcji. Doświadczenia polowe przeprowadzano w Wierzbicy na glebie brunatnej typowej właściwej i uzyskany plon białka wahał się od 75 do 88 g o m-2. Natomiast w eksperymencie przeprowadzonym w Prusach, na czarnoziemie zdegradowanym, plon białka zawierał się w zakresie od 540 do 740 kg o ha-1. Z przeprowadzonych doświadczeń polowych w Wierzbicy wynika, że plon białka owsa nagoziarnistego był stymulowany przez genotyp oraz nawożenie fosforowo-potasowe i wyraźnie ograniczany przez zastosowanie regulatora wzrostu Moddus. W Prusach stwierdzono statystycznie istotny wpływ tylko genotypu, przy zachowaniu tendencji wpływu pozostałych badanych czynników. Zaobserwowano wyraźną różnicę w skuteczności oddziaływania nawożenia azotem na plon białka, bowiem w warunkach siedliskowych Prus wykazano zwiększenie jego plonu aż o 0,3 jednostki odchylenia standardowego przy bardzo niewielkim zwiększeniu jego plonu w Wierzbicy.