Comparative Study of the Seed Extracts of Apiaceae Plants in Ultrasonic Conditions

There are many bioactive compounds with known effects on microorganisms (fungi, bacteria, viruses) in plants of the Apiaceae family. The properties of selected extracts obtained with classic method, and their antifungal activities were described in previous works. In this work, the results of a study concerning the properties of the following seed extracts are described: parsley (Petroselinum crispum), common hogweed (Heracleum sphondylium), hogweed Sosnowsky (Heracleum Sosnowsky), ground-elder (Aegopodium podagraria), dill (Anethum graveolens), lowage (Levisticum of ficinale) and cow parsley (Anthriscus sylvestris). These extracts were obtained with the use of ethyl acetate as an extractant, at room temperature in ultrasonic bath. The analysis of the extracts was carried out on GC-MS an Agilent 6890N gas chromatograph. Antioxidant content in the extracts was measured with two different methods: with the use of ascorbic acid or linoleic acid in the first method and N,N-dimethyl-p-phenylenediamine (DMPD) in the second method. The obtained results showed that the extracts obtained with the proposed method contain more native agents so their biological activity should be higher.

W roślinach z rodziny Apiaceae występuje wiele substancji znanych ze swej aktywności biologicznej w stosunku do mikroorganizmów (grzybów, bakterii i wirusów). We wcześniejszych badaniach opisano właściwości wybranych ekstraktów otrzymanych metodą klasyczną, ich skład i aktywność w stosunku do grzybów patogennych. W obecnej pracy przedstawiono właściwości ekstraktów otrzymanych z nasion: pietruszki (Petroselinum crispum), barszczu zwyczajnego (Heracleum sphondylium), barszczu Sosnowskiego (Heracleum Sosnowsky), podagrycznika (Aegopodium podagraria), kopru ogrodowego (Anethum graveolens), lubczyku (Levisticum officinale) i trybuli (Anthriscus syhestris), przez ekstrakcję octanem etylu, w temperaturze pokojowej w łaźni ultradźwiękowej. Analizę otrzymanych ekstraktów prowadzono metodą GC-MS (Agilent 6890N). Właściwości antyutleniające oznaczano dwiema metodami: z udziałem kwasu askorbinowego lub linolowego oraz w obecności N,N-dimetyl-p-fenylenodiaminy (DMPD). Uzyskane rezultaty pokazały, że ekstrakty otrzymane proponowaną metodą mają bardziej pierwotne właściwości, a co za tym idzie, powinny wykazywać większą aktywność biologiczną.