Study on bioavailability of lead from products of phosphate rock acidulation obtained by PAPR technique

Use of phosphate fertilizers in the world constantly decreases in the last few years. The reason is increase of a unit prices of nutritious components what results in automatic growth of phosphate fertilizers prices. It is a well-known fact that phosphorus in a fertilizer causes not only growth but also a stabilization of plant production. That’s why economic aspects exacted a necessity of searching cheaper resolutions for plant fertilization. Fertilizers containing partially acidulated phosphate rock like PAPR show long-lasting activity thanks to content of phosphorus with different solubility extent. Therefore, they can be an alternative for present sources of phosphorus like superphosphate. Very important is an optimization of PAPR composition. Content of macro- and micrślements like zinc, manganese, copper, iron determine usefulness of definite preparation for fertilization goals. Knowledge of heavy metals concentration in given fertilizer may turn out fundamental if we are talking about ecological and healthy aspects of using partially acidulated phosphate rocks. Products type PAPR were made in laboratory by dissolving phosphate rocks with non-stoichiometric quantity of sulphuric acid. Next mineralization of appropriate fertilizer weighted amount was conducted in the aim of determine heavy metal concentration. Lead content in fertilizers type PAPR was studied in Autolab device using differential pulse voltammetry method.

Nawozy zawierające częściowo rozłożony fosforyt, czyli nawozy typu PAPR (z ang. partially acidulated phosphate rock) wykazują długotrwałe działanie dzięki zawartości fosforu o różnym stopniu rozpuszczalności. Ważna jest optymalizacja składu nawozów typu PAPR. Znajomość poziomu stężeń metali ciężkich w danym nawozie może się okazać kluczowa, jeśli chodzi o ekologiczne i zdrowotne aspekty wykorzystywania nawozów fosforowych częściowo rozłożonych. W badaniach zastosowano produkty typu PAPR otrzymane w warunkach laboratoryjnych poprzez roztwarzanie fosforytów z niestechiometryczną ilością kwasu siarkowego. Następnie przeprowadzano mineralizację uzyskanych nawozów w celu oznaczenia stężenia ołowiu. Zawartość ołowiu w nawozach typu PAPR badano za pomocą urządzenia Autolab metodą woltamperometrii pulsowej różnicowej.