Heavy metal distribution in the different p arts of mollusks by using multivariate analysis

The mollusk samples were obtained from several locations along the Black Sea coast (gulf of Varna and Gulf of Burgas, Bulgaria). The samples were dissected into five different soft tissues. The soft tissues and the shell were then analyzed for heavy metals. It was found that the highest concentrations of Cu (112-178 [mi]g/g dm) and Zn (117-161 [mi]g/g dm) were found in the tentacle; the highest concentrations of Cd (4.41-5.37 [mi]g/g dm), Pb (53.2-63.8 [mi]g/g dm) and Ni (26.1-27.9 [mi]g/g dm) were found in the shell. On the other band, the highest Fe concentrations (910-2921 [mi]g/g dm) were found in the operculum. The cluster analysis revealed that the accumulation of heavy metals were clustered into a few groups, where the metals found in the shell were significantly different from the other soft tissues. Results from the cluster analysis were further complimented by the correlation analysis and multiple stepwise linear regression which revealed that the accumulation by the different parts were interrelated with one another. It was also found that the soft tissue was the most influential part in accumulation of heavy metal studied. Thus, it indicates the ability oft he mollusks to accumulate heavy metal, hence fulfilling the criteria as a good biomonitor.

Próbki mięczaków były pobierane w kilku miejscach wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego (Zatoka Warna i Zatoka Burgas, Bułgaria). Z próbek wyodrębniono pięć różnych tkanek miękkich. W tkankach miękkich i skorupach omaczano metale ciężkie. Stwierdzono, największe stężenia Cu (112-178 [mi]g/g s.m.) i Zn (117-161 [mi]g/g s.m.) w mackach; a największe stężenie Cd (4.41-5.37 [mi]g/g s.m.), Pb (53.2-63.8 [mi]g/g s.m.) i Ni (26.1-27.9 [mi]g/g s.m.) stwierdzono w skorupie. Z drugiej strony, największe stężenia Fe (910-2921 [mi]g/g s.m.) stwierdzono w pokrywie skrzelowej. Analiza klastrów ujawniła, że akumulowane metale ciężkie były pogrupowane w kilka skupień, w których metale oznaczone w skorupkach były inne od tych zidentyfikowanych w tkankach miękkich. Wyniki analizy klastrów były weryfikowane przez analizę korelacji i regresji liniowej wielostopniowej, które wykazały, że akumulacja w różnych częściach była wzajemnie ze sobą powiązana. Stwierdzono również, że w tkankach miękkich kumuluje się najwięcej metali ciężkich. W związku z tym wskazano na zdolność mięczaków do kumulowania metali ciężkich, a tym samym stwierdzono, że spełniają one kryteria charakteryzujące dobre biomonitory.