Comparison Of Mercury Contamination In Bred And Wild Carps (Cyprinus carpio Linnaeus 1758) Caught in an Oxbow Lake of the Vistula River

Presence in meat of the fish of the toxic substances motivates to the undertaking of investigations can the scale of the wholesome threat for the man (angler), which he stood from the right of hunting of the fish oneself the final link in the chain trophic of water ecosystem in this also in the process of the accumulation of heavy metals. The comparison of the degree of the contamination was the generally basic aim of investigations carps mercury and the settlement, what influence on her postponing, and every he goes for this, what there is the threat toxicological for angler fishing the fish of the same species in natural reservoir or animal pond. They made up the material to investigations carps gain over from two various water environments after 10 of every one the clatter in seasons 2004–2006 years. The content of mercury in taken tests was studied use the automatic analyzer of the traces of the mercury of AMA 254 in support about the method of the absorption of atomic spectrometry (AAS). The degree of the mercury contamination studied ponds carps was low and many the times lower than admissible norms of hygienic. Carps coming from the old flood water of the Vistula river contain in their tissues and organs the larger quantities of mercury, what to result from the larger dirt of waters of the Vistula in this heavy metal. The average concentration the mercury in the carps studied group wild it was twice lower than admissible hygienic norms.

Obecność w mięsie ryb substancji skażeniowych uzasadnia podjęcie badań mogących ustalić skalę zagrożenia zdrowotnego dla człowieka (wędkarza), który z racji łowienia ryb stał się końcowym ogniwem w łańcuchu troficznym ekosystemu wodnego w tym również w procesie kumulacji metali ciężkich. Generalnie podstawowym celem badań było porównanie stopnia skażenia rtęcią karpi i ustalenie, jaki wpływ na jej odkładanie, a co za tym idzie, jakie jest zagrożenie toksykologiczne dla wędkarza łowiącego ryby tego samego gatunku w akwenie naturalnym lub stawie hodowlanym. Materiał do badań stanowiły karpie pozyskane z dwóch różnych środowisk wodnych po 10 stuk z każdego w sezonach 2004–2006 Zawartość rtęci w pobranych próbkach badano przy użyciu automatycznego analizatora śladów rtęci AMA 254, wykorzystując metodę spektrometrii absorpcji atomowej (AAS) Stopień skażenia rtęcią badanych karpi hodowlanych był niski i wielokrotnie niższy od dopuszczalnych norm higienicznych. Karpie pochodzące ze starorzecza Wisły zawierają w swych tkankach i narządach większe ilości rtęci, co może wynikać z większego zanieczyszczenia wód wiślanych tym metalem ciężkim. Średnie stężenie rtęci w badanej grupie karpi dzikich było dwukrotnie niższe od dopuszczalnych norm higienicznych.