This article deals with the modeling of the continuous damage deactivation affected yield surfaces of copper and failure surfaces of mortar, from the viewpoint of continuum damage mechanics. The concept of damage deactivation is adapted to Tresca-Guest and Huber-Mises surfaces and two models are presented: the classical discontinuous one, in which microcracks close instantaneously, and the new continuous one, in which they close gradually. The results for both models are compared and verified in order to achieve the best fitting the experimental data. Detailed quantitative and qualitative analysis of obtained solutions confirms the necessity and correctness of an application of the continuous damage deactivation concept.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00