Środki morfologiczne w poradnikach Natalii Iwanowny Stiepanowej (pierwsza osoba liczby mnogiej)

The aim of the article is to present the plural forms of the first person found in Natalia Ivanovna Stepanova’s magical handbooks. The author (also known as the Siberian Healer) uses them for persuasive purposes: she tries to convince readers to use the magical practices (spells) she recommends. In the analysed material, mainly statements containing “inclusive we” are noted. Stepanova uses them to evoke a sense of community of experiences and values in her readers, as well as to invite them to joint actions and “include” them in the healers group that she represents. There are also forms of “exclusive we” in the handbooks under study. These forms play an important role in building Stepanova’s authenticity as a healer from Siberia: they help the author emphasise her close connection with her ancestors, who were famous for their healing practices and passed on their magical knowledge to her. The article also reflects on the specific communicative situation taking place in the interaction between the counsellor and the advice seeker, and highlights the problem of defining persuasion and manipulation.

Celem artykułu jest analiza form pierwszej osoby liczby mnogiej występujących w poradnikach Natalii Iwanowny Stiepanowej. Autorka, znana także jako „uzdrowicielka syberyjska”, wykorzystuje środki morfologiczne w celach perswazyjnych, starając się przekonać czytelników, by stosowali polecane przez nią praktyki magiczne. W analizowanym materiale odnotowano przede wszystkim wypowiedzi zawierające „my inkluzywne”. Stiepanowa używa ich, by wywołać wrażenie wspólnoty doświadczeń i wartości, zaprosić czytelników do kolektywnego działania i „włączyć” do grupy znachorów, którą sama reprezentuje. W badanych poradnikach znajdują się również formy „my ekskluzywnego”, które odgrywają ważną rolę w budowaniu jej autorytetu. Z ich pomocą Natalia Iwanowna akcentuje swoje pochodzenie z Syberii oraz ścisły związek z przodkami, którzy słynęli z działalności znachorskiej i przekazali jej wiedzę magiczną. W tekście podjęto także refleksję nad specyficzną sytuacją komunikacyjną zachodzącą w interakcji „doradca–radzący się”, zwrócono też uwagę na problem z precyzyjnym zdefiniowaniem perswazji i manipulacji.