Цифрові інструменти у викладанні гуманітарних наук: постановка проблеми і потенціал розвитку

The article provides an analysis of the study on the use of digital tools in teaching humanities in university education, presenting arguments that confirm the significance of this topic. Due to the rapid development of digital technologies and the increasing importance of digital literacy, the potential that these tools can provide for improving the learning process in humanities is being explored. The advantages and challenges associated with the implementation of digital technologies in university education for teaching humanities are revealed. Special attention is given to the analysis of the possibilities of integrating digital tools into the educational process, uncovering their features and potential for enriching the learning process and enhancing the quality of teaching humanities. Further analysis and discussion of this topic aim to contribute to the search for optimal solutions and improving the outcomes of teaching humanities in the digital era, as well as studying future prospects for digitizing humanities education. The conclusions of the article emphasize the need for a balanced approach to the use of digital technologies, pedagogical relevance of their application, focusing on preserving interaction and communication, and involving students in active learning and collaboration.

W artykule przedstawiono analizę problemu wykorzystania narzędzi cyfrowych w nauczaniu nauk humanistycznych, w edukacji uniwersyteckiej oraz przedstawiono argumenty potwierdzające znaczenie tego tematu. W związku z szybkim rozwojem technologii cyfrowych i rosnącym znaczeniem kompetencji cyfrowych, badany jest potencjał, jaki te narzędzia mogą wprowadzić, dla poprawy procesu nauczania w naukach humanistycznych. Przedstawiono korzyści i wyzwania związane z wdrażaniem technologii cyfrowych w edukację uniwersytecką, podczas nauczania nauk humanistycznych. Szczególną uwagę poświęcono analizie możliwości wdrożenia narzędzi cyfrowych w proces edukacyjny, ujawniając ich cechy i potencjał wzbogacenia procesu nauki, poprawy jakości nauczania nauk humanistycznych. Kolejne analizy i badania na ten temat mają na celu wspieranie poszukiwania optymalnych rozwiązań i poprawę wyników nauczania nauk humanistycznych w epoce cyfrowej, badanie perspektyw dla cyfryzacji edukacji humanistycznej. Wnioski artykułu podkreślają konieczność zrównoważonego podejścia do wykorzystania technologii cyfrowych, pedagogicznej celowości ich zastosowania, skupienia na zachowaniu interakcji i komunikacji, oraz zaangażowania studentów w aktywne uczenie się i współpracę.