Efektywność pośredniego i bezpośredniego nagrzewania materiałów cienkowarstwowych

Nagrzewanie materiałów cienkowarstwowych (np. folii), z uwagi na znaczną wielkość powierzchni styku z otoczeniem, charakteryzuje się zazwyczaj stosunkowo niskimi sprawnościami. Pomimo tego faktu, techniki wykorzystujące tego rodzaju grzejnictwo znajdują coraz szersze zastosowanie. W niniejszej pracy analizie poddano możliwość wykorzystania grzejnictwa indukcyjnego oraz promiennikowego w procesie nagrzewania aluminiowej taśmy, charakterystycznej dla opakowań kartonowych. Podano model matematyczny układów grzejnych oraz zaprezentowano wyniki obliczeń wykonanych przy wykorzystaniu autorskiego algorytmu. Ostatecznym rezultatem wykonanych analiz było wyznaczenie sprawności procesu nagrzewania indukcyjnego oraz porównanie go do klasycznych metod pośrednich.

Heating processes of thin layers (for example foils), according to large external surfaces, is usually characterized by low efficiencies. Despite of this statement, utility of such techniques increases nowadays in many technologies. In the article we analyze the possibility of induction and infrared heating utility of thin aluminum foil, used in TETRA PAK cardboard packages. Mathematical models of induction and infrared heaters were presented and simulation results, basing on authors algorithms were discussed. Basing on results, the electrothermal efficiencies of analyzed processes were determined.