Psychological Well-Being of Women in Poland during two Waves of the Pandemic

The aim of our study was to describe the psychological well-being of women in Poland during the two waves of COVID-19 pandemic. In this cross-sectional study we used standardized tools to assess mood, emotions, optimism and satisfaction with life of the respondents. A questionnaire to collect sociodemographic data and data related to current concerns was also developed and used. The study was conducted twice: in 2020/2021 (T1) and 2021/2022 (T2) in two different, but corresponding groups of women (T1: 352; T2: 372) in terms of demographic variables. The strongest stressors for Polish women in both measurements were associated with difficulties in access to health service, political climate in Poland and the health of loved ones. The mood was negative in both measurements compared to pre-pandemic normative data. Deterioration in emotions was particularly pronounced in the case of negative affect. The distribution of the results in optimism and satisfaction with life was much more balanced and similar to the pre-pandemic norms. No significant differences were found between the two measurements. The results show that the increase in negative emotions does not have to be accompanied by the deterioration of such traits as optimism and satisfaction with life. Thus, the results show the areas that should be covered by support, and the areas that are resources that can be used for this purpose.

Celem przedstawionego w artykule badania było opisanie dobrostanu psychicznego kobiet w Polsce w czasie dwóch fal pandemii COVID-19. W prezentowanych badaniach poprzecznych wykorzystano wystandaryzowane narzędzia do oceny nastroju, emocji, optymizmu i satysfakcji z życia. Opracowano i wykorzystano także kwestionariusz do gromadzenia danych socjodemograficznych oraz danych dotyczących bieżących obaw. Badanie przeprowadzono dwukrotnie: na przełomie 2020/2021 (T1) i 2021/2022 (T2) w dwóch różnych, ale odpowiadających sobie pod względem zmiennych demograficznych grupach kobiet (T1: 352; T2: 372). Najsilniejsze stresory dla Polek w obu pomiarach wiązały się z trudnościami w dostępie do służby zdrowia, klimatem politycznym w Polsce oraz obawą o zdrowie bliskich. Nastrój w obu pomiarach był gorszy w porównaniu z danymi normatywnymi sprzed pandemii. Pogorszenie emocji było szczególnie wyraźne w przypadku uczuć negatywnych. Rozkład wyników w zakresie optymizmu i satysfakcji z życia był znacznie bardziej zrównoważony i zbliżony do norm sprzed pandemii. Nie stwierdzono znaczących różnic pomiędzy obydwoma pomiarami. Wyniki pokazują, że wzrostowi negatywnych emocji nie musi towarzyszyć pogorszenie takich cech jak optymizm i satysfakcja z życia. Wyniki wskazują zatem obszary, które powinny zostać objęte wsparciem, oraz obszary stanowiące zasoby, na których można się oprzeć.